«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/57»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ Բոտ ― Ավտոմատիկ տեքստի փոխարինում (- + ) |
|||
Էջի կարգավիճակ | Էջի կարգավիճակ | ||
- | + | Սրբագրված | |
Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
Տող 1. | Տող 1. | ||
<br />Կենդանի երգով զարթեցրու, շարժիր |
|||
<br />Զգացմունքները նրա վհատած. |
|||
⚫ | |||
<br /> |
<br />Բարկության հրով շնչիր չարի դեմ, |
||
<br />Որ թույնով, փողով գահ է բարձրացել, Եվ լուսավորիր, ցույց տուր ամբոխին, Թե ինչ ընթացքով չարիք է գործել։ |
|||
<br />Որ թույնով, փողով գահ է բարձրացել, |
|||
<br />Թող որ ճանաչե և պատուհասէ 30 նրա չարությունն ամենակատար, Եվ այնուհետև կուրորեն չասե, Մեծ կամ մարդասեր, ազգի բարերար. |
|||
<br />Եվ լուսավորիր, ցույց տուր ամբոխին, |
|||
<br />Եվ պատվանդանը հիմքից խորտակիր Ոսկի հորթերի, ինքնամոլության, 35 Մարդոց սրտերում դարձյալ հաստատիր |
|||
<br />Թե ինչ ընթացքով չարիք է գործել։ |
|||
<br /> |
|||
<br />Թող որ ճանաչե և պատուհասե |
|||
<br />Նրա չարությունն ամենակատար, |
|||
<br />Եվ այնուհետև կուրորեն չասե, |
|||
<br />Մեծ կամ մարդասեր, ազգի բարերար. |
|||
<br /> |
|||
<br />Եվ պատվանդանը հիմքից խորտակիր |
|||
<br />Ոսկի հորթերի, ինքնամոլության, |
|||
<br />Մարդոց սրտերում դարձյալ հաստատիր |
|||
<br />Լրբությամբ մերժած գահն աստվածության. |
<br />Լրբությամբ մերժած գահն աստվածության. |
||
<br /> |
|||
<br />Մենք այն ժամանակ և կը գանք քեզ հետ Եվ քեզ կըսիրենք, կըփառավորենք, Սրտի հրճվանքով կանվանենք «պոետ», 40 Ամեն մի խոսքդ կընդունենք օրենք։ |
|||
<br />Մենք այն ժամանակ և կըգանք քեզ հետ |
|||
⚫ | |||
<br />Եվ քեզ կըսիրենք, կըփառավորենք, |
|||
<br />Սրտի հրճվանքով կանվանենք «պոետ», |
|||
<br />Ամեն մի խոսքդ կընդունենք օրենք։ |
|||
Ստորագիր (չի ներառվում) | Ստորագիր (չի ներառվում) | ||
Տող 1. | Տող 1. | ||
<references/></div> |
|||
55 |
22:32, 19 Մարտի 2009-ի տարբերակ
Այս էջը սրբագրված է
Կենդանի երգով զարթեցրու, շարժիր
Զգացմունքները նրա վհատած.
Բարկության հրով շնչիր չարի դեմ,
Որ թույնով, փողով գահ է բարձրացել,
Եվ լուսավորիր, ցույց տուր ամբոխին,
Թե ինչ ընթացքով չարիք է գործել։
Թող որ ճանաչե և պատուհասե
Նրա չարությունն ամենակատար,
Եվ այնուհետև կուրորեն չասե,
Մեծ կամ մարդասեր, ազգի բարերար.
Եվ պատվանդանը հիմքից խորտակիր
Ոսկի հորթերի, ինքնամոլության,
Մարդոց սրտերում դարձյալ հաստատիր
Լրբությամբ մերժած գահն աստվածության.
Մենք այն ժամանակ և կըգանք քեզ հետ
Եվ քեզ կըսիրենք, կըփառավորենք,
Սրտի հրճվանքով կանվանենք «պոետ»,
Ամեն մի խոսքդ կընդունենք օրենք։
55