«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/68»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Սրբագրված
+
Հաստատված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
{{poemx|* * *|<poem>
{{բաց տող}}
Դեռ անհիշելի վաղ մանկությունից
<center>* * *</center>
Անհայտ ըղձերով թռչում էի վեր,
Միաժամանակ քարշում էին ինձ
Դեպի ստորև ախտավոր կրքեր։


{{տող|5}}Հնազանդվեցի մոլություններիս.
Ոչ ոք էլ նրանց մասին չըխորհեց,
Իսկ կյանքը գրկեց և, փաղաքշելով,
Հեշտասիրությամբ սիրտս տոգորեց։


Սակայն ի՞նչ է նա, ինձ ոչ ոք չասաց,
<br />Դեռ անհիշելի վաղ մանկությունից
{{տող|10}}Մեզ ի՞նչ է տալիս կամ ո՞ւր է տանում,
<br />Անհայտ ըղձերով թռչում էի վեր,
Որ, մեկը միամիտ, իսկ մյուսն ստիպված,
<br />Միաժամանակ քարշում էին ինձ
Անվերջ սիրելով կյանք են անվանում։
<br />Դեպի ստորև ախտավոր կրքեր։

<br />
Եվ ես, անգիտակ նրա խորհրդին,
<br />Հնազանդվեցի մոլություններիս.
Անձնատուր եղա բոլոր ուժերով,
<br />Ոչ ոք էլ նրանց մասին չըխորհեց,
{{տող|15}}Մինչև որ հասա ինձ խաբող կետին,
<br />Իսկ կյանքը գրկեց և, փաղաքշելով,
Մինչև որ տեսա հոգնած աչքերով.—
<br />Հեշտասիրությամբ սիրտս տոգորեց։

<br />
Վարդերով ծածկած կորստյան անդունդ,
<br />Սակայն ի՞նչ է նա, ինձ ոչ ոք չասաց,
Քաղցրավենիքով պատած մահադեղ.
<br />Մեզ ի՞նչ է տալիս կամ ո՞ւր է տանում,
Մարդիկ հառաջ են վազում սրտաթունդ,
<br />Որ, մեկը միամիտ, իսկ մյուսն ստիպված,
{{տող|20}}Եվ օրապակաս ընկղմում այնտեղ.
<br />Անվերջ սիրելով կյանք են անվանում։

<br />
Մեռելի վրա բարձրաձայն սգում,
<br />Եվ ես, անգիտակ նրա խորհրդին,
Վաղաժամ մահ են ողբում անդադար,
<br />Անձնատուր եղա բոլոր ուժերով,
Տեսնում, շոշափում, բայց դեռ չեն զգում,
<br />Մինչև որ հասա ինձ խաբող կետին,
Եվ դարձյալ շուտով մեռնելու համար...
<br />Մինչև որ տեսա հոգնած աչքերով.—

<br />
{{տող|25}}Ա՜Խ, ո՜րքան շատ են ճանապարհները,
<br />Վարդերով ծածկած կորստյան անդունդ,
Որ մեզ տանում են դեպի գերեզման,
<br />Քաղցրավենիքով պատած մահադեղ.
Եվ ինչպես մոլի մեր թարմ ուժերը
<br />Մարդիկ հառաջ են վազում սրտաթունդ,
Մենք սպառում ենք ձեռքով սեփական...
<br />Եվ օրապակաս ընկղմում այնտեղ.
<br />
</poem>}}
<br />Մեռելի վրա բարձրաձայն սգում,
<br />Վաղաժամ մահ են ողբում անդադար,
<br />Տեսնում, շոշափում, բայց դեռ չեն զգում,
<br />Եվ դարձյալ շուտով մեռնելու համար...
<br />
<br />Ա՜խ ո՜րքան շատ են ճանապարհները,
<br />Օր մեզ տանում են դեպի գերեզման,
<br />Եվ ինչպես մոլի մեր թարմ ուժերը
<br />Մենք սպառում ենք ձեռքով սեփական...
Ստորագիր (չի ներառվում)Ստորագիր (չի ներառվում)
Տող 1. Տող 1.


<references/>
<references/></div>

66

13:24, 2 Ապրիլի 2009-ի տարբերակ

Այս էջը հաստատված է
* * *

Դեռ անհիշելի վաղ մանկությունից
Անհայտ ըղձերով թռչում էի վեր,
Միաժամանակ քարշում էին ինձ
Դեպի ստորև ախտավոր կրքեր։

5 Հնազանդվեցի մոլություններիս.
Ոչ ոք էլ նրանց մասին չըխորհեց,
Իսկ կյանքը գրկեց և, փաղաքշելով,
Հեշտասիրությամբ սիրտս տոգորեց։

Սակայն ի՞նչ է նա, ինձ ոչ ոք չասաց,
10 Մեզ ի՞նչ է տալիս կամ ո՞ւր է տանում,
Որ, մեկը միամիտ, իսկ մյուսն ստիպված,
Անվերջ սիրելով կյանք են անվանում։

Եվ ես, անգիտակ նրա խորհրդին,
Անձնատուր եղա բոլոր ուժերով,
15 Մինչև որ հասա ինձ խաբող կետին,
Մինչև որ տեսա հոգնած աչքերով.—

Վարդերով ծածկած կորստյան անդունդ,
Քաղցրավենիքով պատած մահադեղ.
Մարդիկ հառաջ են վազում սրտաթունդ,
20 Եվ օրապակաս ընկղմում այնտեղ.

Մեռելի վրա բարձրաձայն սգում,
Վաղաժամ մահ են ողբում անդադար,
Տեսնում, շոշափում, բայց դեռ չեն զգում,
Եվ դարձյալ շուտով մեռնելու համար...

25 Ա՜Խ, ո՜րքան շատ են ճանապարհները,
Որ մեզ տանում են դեպի գերեզման,
Եվ ինչպես մոլի մեր թարմ ուժերը
Մենք սպառում ենք ձեռքով սեփական...

66