«Կանչ (Հովհաննես Թումանյան)»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Content deleted Content added
No edit summary
No edit summary
Տող 1. Տող 1.
{{Վերնագիր
{{Վերնագիր
|title=Կանչ
|title=Կանչ
|section =
|section =
|previous =
|previous = [[Երգչի վրեժը]]
|next = [[«Սիրելի ընկեր, շատ ոգևորվել...»]]
|next =
|notes = Աղբյուր. <span title="Հովհաննես Թումանյան, Երկերի լիակատար ժողովածու">ԵԼԺ</span> <span title="հատոր առաջին">հ1</span>, էջ [[Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/87|85]], <span title="ծանոթագրություն">ծ.</span> ― էջ [[Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/575|565]]
|notes =
|author =Հովհաննես Թումանյան}}
|author =Հովհաննես Թումանյան}}


{{poemx|ԿԱՆՉ|<poem>
<div style="padding-left:2em">
<poem>
Եթե կաս, աստված,
Եթե կաս, աստված,
Եվ չես ստեղծել
Եվ չես ստեղծել
Արտասուք ու լաց,
Արտասուք ու լաց,
Հեծել, անիծել,
Հեծել, անիծել,
Թե չար նախանձի
{{տող|5}}Թե չար նախանձի
Թույնով մահացու
Թույնով մահացու
Դու չես վարակել
Դու չես վարակել
Պարզությունն հոգու
Պարզությունն հոգու,
Թե դու չես ասել,
Թե դու չես ասել,
Որ կյանքը այսպես
{{տող|10}}Որ կյանքը այսպես
Լինի անսպառ
Լինի անսպառ
Տանջանքի հանդես,-
Տանջանքի հանդես,
Մեղմացրու մարդկանց
Մեղմացրու մարդկանց
Կիրքն ամբարտավան,
Կիրքն ամբարտավան,
Եթե աստված ես
{{տող|15}}Եթե աստված ես
Դու խաղաղության։
Դու խաղաղության։


Տե՜ր արագահաս,
---------

Տե՛ր արագահաս,
Աստված արդարի,
Աստված արդարի,
Ո՞ւր ես, եթե կաս.
Ո՞ւր ես, եթե կաս.
Ես աղոթք արի,
{{տող|20}}Ես աղոթք արի,
Բայց սրածության
Բայց սրածության
Ահարկու ձայնից
Ահարկու ձայնից
Խլացավ իսկույն
Խլացավ անդորր
Իմ աղոթքն անբիծ.
Իմ աղոթքն անբիծ.
Եվ ես, վայրենի
{{տող|25}}Եվ ես, վայրենի
Կրքից կատաղած,
Կրքից կատաղած,
Ամբարիշտների
Ամբարիշտների
Քարերից փախած,
Քարերից փախած,
Քո անվան հուսով
Քո անվան հուսով
Կռվեցի երկար,
{{տող|30}}Կռվեցի երկար,
Պարծեցա քեզնով,
Պարծեցա քեզնով,
Սակայն դու չեկար։
Սակայն դու չեկար։
Էլ ինչո՞ւ եմ ես
Էլ ինչո՞ւ եմ ես
Տառապում այսքան,
Տառապում այսքան,
Եթե աստված ես
{{տող|35}}Եթե աստված ես
Դու անմեղության։-
Դու անմեղության։

---------


Ինչո՞ւ տակավին
Ինչո՞ւ տակավին
Չես պատժում չարին,
Չես պատժում չարին,
Ո՞ւյժդ է պակասում,
{{տող|40}}Ո՞ւյժդ է պակասում,
Թե՞ չենք աղերսում։
Թե՞ չենք աղերսում։
Ինչո՞ւ չես գալիս,
Ո՞ւր ես, եթե կաս,
Թե դո՛ւ չես տալիս
Խեղճին պատուհաս.
Թե չարագործին
Թե չարագործին
Դո՛ւ չես տվել սուր,
Դո՛ւ չես տվել սուր,
Որ խաղաղ հոգին
Որ խաղաղ հոգին
Սարսափի իզուր.
{{տող|45}}Սարսափի իզուր.
Թե՞ դու չըգիտես,
Թե՞ դու չըգիտես,
Որ այստեղ, երկրում
Որ այստեղ, երկրում
Մարդը ժպտերես
Մարդը ժպտերես
Մարդ է գիշատում.
Մարդ է գիշատում.
Դե արի՛ ու տե՛ս,
{{տող|50}}Դե արի՛ ու տե՛ս.
Զարկի՛ր ու շանթի՛ր,
Զարկի՛ր ու շանթի՛ր,
Եթե աստված ես
Եթե աստված ես
Դու վըրեժխնդիր։
Դու վըրեժխնդիր։
</poem>|1891}}


</poem>
</div>


[[Կատեգորիա:Հովհաննես Թումանյանի բանաստեղծություններ]]
''1891''
[[Կատեգորիա:Հովհաննես Թումանյան]]

12:31, 11 Ապրիլի 2009-ի տարբերակ

Երգչի վրեժը Կանչ

Հովհաննես Թումանյան

«Սիրելի ընկեր, շատ ոգևորվել...»



ԿԱՆՉ

Եթե կաս, աստված,
Եվ չես ստեղծել
Արտասուք ու լաց,
Հեծել, անիծել,

Թե չար նախանձի
Թույնով մահացու
Դու չես վարակել
Պարզությունն հոգու,
Թե դու չես ասել,

Որ կյանքը այսպես
Լինի անսպառ
Տանջանքի հանդես,—
Մեղմացրու մարդկանց
Կիրքն ամբարտավան,

Եթե աստված ես
Դու խաղաղության։

Տե՜ր արագահաս,
Աստված արդարի,
Ո՞ւր ես, եթե կաս.

Ես աղոթք արի,
Բայց սրածության
Ահարկու ձայնից
Խլացավ անդորր
Իմ աղոթքն անբիծ.

Եվ ես, վայրենի
Կրքից կատաղած,
Ամբարիշտների
Քարերից փախած,
Քո անվան հուսով

Կռվեցի երկար,
Պարծեցա քեզնով,
Սակայն դու չեկար։
Էլ ինչո՞ւ եմ ես
Տառապում այսքան,

Եթե աստված ես
Դու անմեղության։

Ինչո՞ւ տակավին
Չես պատժում չարին,

Ո՞ւյժդ է պակասում,
Թե՞ չենք աղերսում։
Թե չարագործին
Դո՛ւ չես տվել սուր,
Որ խաղաղ հոգին

Սարսափի իզուր.
Թե՞ դու չըգիտես,
Որ այստեղ, երկրում
Մարդը ժպտերես
Մարդ է գիշատում.—

Դե արի՛ ու տե՛ս.
Զարկի՛ր ու շանթի՛ր,
Եթե աստված ես
Դու վըրեժխնդիր։