«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/95»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Հոդվածների ավտոմատացված ներմուծում
 
չ Բոտ ― Ավտոմատիկ տեքստի փոխարինում (- + )
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
230 — Գալիս եմ, գալի՜ս, գալիս եմ, նանի"* Զորիս աղշըկա ձենն է ղողանջում է Ու մազերն անկարգ տրված թիկունքով Ու ցրրված շիկնած այտերի վրրան, Դուրս եկավ թեթև ամպերի տակից Անէ՚ւշը՝ փախած եղնիկի նրման։ Նա կուժը դատարկ ետ բերավ կըրկին, Իսկ ուսին տարած ուսաշոր չրկա, Թոդ ել Է Էն Էլ ջըրի եզերքին,.. Ա խ, անհոգություն ջահել աղջրկա...
230 — Գալիս եմ, գալի՜ս, գալիս եմ, նանի"* Զորիս աղշըկա ձենն է ղողանջում է Ու մազերն անկարգ տրված թիկունքով Ու ցրրված շիկնած այտերի վրրան, Դուրս եկավ թեթև ամպերի տակից Անէ՚ւշը՝ փախած եղնիկի նրման։ Նա կուժը դատարկ ետ բերավ կըրկին, Իսկ ուսին տարած ուսաշոր չրկա, Թոդ ել Է Էն Էլ ջըրի եզերքին,.. Ա խ, անհոգություն ջահել աղջրկա...
240 — Նանի , վախեցի, գանգատվում Է նա, Եվ ուզում Է լալ, չի կարողանում. Նանի , ներքևում ես մարդիկ տեսա, Կարծեցի՝ թուրքեր Էին լողանում... Անիծում Է ծեր մերր բարկացած Իրեն մոռացկոտ, վախկոտ Անուշին, Ու անեծք տալով իջնում Է նա ցած՝ Դատարկ ետ բերած հին կուժր ուսին։
240 — Նանի , վախեցի, գանգատվում Է նա, Եվ ուզում Է լալ, չի կարողանում. Նանի , ներքևում ես մարդիկ տեսա, Կարծեցի՝ թուրքեր Էին լողանում... Անիծում Է ծեր մերր բարկացած Իրեն մոռացկոտ, վախկոտ Անուշին, Ու անեծք տալով իջնում Է նա ցած՝ Դատարկ ետ բերած հին կուժր ուսին։
ԵՐԿՐՈՐԴ ԵՐԴ X
ԵՐԿՐՈՐԴ ԵՐԴ X
(Համբարձման աոավոտը)
(Համբարձման աոավոտը)
Համբարձումն եկավ, ծաղկունքը ալվան Զուգել են հանդեր նախշուն գորգերով։ '250 Փունջ֊փունջ աղջիկներ սարերը ելան Վի£ակ հանելու աշխույժ երդերով։
Համբարձումն եկավ, ծաղկունքը ալվան Զուգել են հանդեր նախշուն գորգերով։ '250 Փունջ֊փունջ աղջիկներ սարերը ելան Վի£ակ հանելու աշխույժ երդերով։

20:18, 12 Ապրիլի 2009-ի տարբերակ

Այս էջը սրբագրված չէ

230 — Գալիս եմ, գալի՜ս, գալիս եմ, նանի"* Զորիս աղշըկա ձենն է ղողանջում է Ու մազերն անկարգ տրված թիկունքով Ու ցրրված շիկնած այտերի վրրան, Դուրս եկավ թեթև ամպերի տակից Անէ՚ւշը՝ փախած եղնիկի նրման։ Նա կուժը դատարկ ետ բերավ կըրկին, Իսկ ուսին տարած ուսաշոր չրկա, Թոդ ել Է Էն Էլ ջըրի եզերքին,.. Ա խ, անհոգություն ջահել աղջրկա... 240 — Նանի , վախեցի, գանգատվում Է նա, Եվ ուզում Է լալ, չի կարողանում. Նանի , ներքևում ես մարդիկ տեսա, Կարծեցի՝ թուրքեր Էին լողանում... Անիծում Է ծեր մերր բարկացած Իրեն մոռացկոտ, վախկոտ Անուշին, Ու անեծք տալով իջնում Է նա ցած՝ Դատարկ ետ բերած հին կուժր ուսին։ ԵՐԿՐՈՐԴ ԵՐԴ X (Համբարձման աոավոտը) Համբարձումն եկավ, ծաղկունքը ալվան Զուգել են հանդեր նախշուն գորգերով։ '250 Փունջ֊փունջ աղջիկներ սարերը ելան Վի£ակ հանելու աշխույժ երդերով։ — Համ բարձում, յա՛յլա, Յա՛յլա ջան, յա՛յլա, Սև սարեր, յա յլա, Յա՛յլա ջան, յա՛յլա։ Երգ ու բույր խառնած, Թև֊թևի բրռնած