«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/536»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Հոդվածների ավտոմատացված ներմուծում
 
չ Բոտ ― Ավտոմատիկ տեքստի փոխարինում (- + )
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
Կոմիտասի ձեռագրերը, է&սվետական արվեստ», 1955, M 4\ V. ^աո՛ պս»ւ՝յա&, Կսմիտաս, Երևան, 1961, Էջ 144 — 150)։
Կոմիտասի ձեռագրերը, է&սվետական արվեստ», 1955, M 4\ V. ^աո՛ պս»ւ՝յա&, Կսմիտաս, Երևան, 1961, Էջ 144 — 150)։
Դարասկզբիս «Անուշ» սպերա գրելսլ գաղափարով օզևսրվեվ են նաե աւրիշ կոմպոզիտորներ, սակայն ասանս Թուման յանի անձնական որևէ մասնակցության։ Այսպես, 1906—1909 թթ. Եղիշե Բաղդասարյանը պսե֊ մի հիման վրա ստեղծեց մի քանի երգեր սւ պատկերներ, սրանք լայն ա արածում ստացան։ Տարգիս P ա րիւ սլզա ր յան ը 1917 թ. գրեց «Անաւք» սիմֆոնիկ պոեմը, իսկ 1919 թ. պաեմր բեմադրվեց Կ. Պոլսսւմ՝ Վարգան Սարդս յանի երաժշտսլթ յամբ։ Պոեմի մոտիվներով սպերա գրելու ցանկություն է ունեցել նաև ռուս կսմպսզիտսր Ա, Տ. Գրեչանինսվը։
Դարասկզբիս «Անուշ» սպերա գրելսլ գաղափարով օզևսրվեվ են նաե աւրիշ կոմպոզիտորներ, սակայն ասանս Թուման յանի անձնական որևէ մասնակցության։ Այսպես, 1906—1909 թթ. Եղիշե Բաղդասարյանը պսե֊ մի հիման վրա ստեղծեց մի քանի երգեր սւ պատկերներ, սրանք լայն ա արածում ստացան։ Տարգիս P ա րիւ սլզա ր յան ը 1917 թ. գրեց «Անաւք» սիմֆոնիկ պոեմը, իսկ 1919 թ. պաեմր բեմադրվեց Կ. Պոլսսւմ՝ Վարգան Սարդս յանի երաժշտսլթ յամբ։ Պոեմի մոտիվներով սպերա գրելու ցանկություն է ունեցել նաև ռուս կսմպսզիտսր Ա, Տ. Գրեչանինսվը։
Աակայն այգ բոլոր փորձերից լիակատար հաջողությամբ պսակվեց միայն Արմեն Տիգրանյանի աշխատանքը։ 1908 — 1912 թթ. նա ստեղծեց իր հանրահռչակ սպերայի նախնական տարբերակը, որ աոաջին անգամ բեմադրվեց Ալեքսանդրապոլում, 1912 թ. օգոստոսի 4-ին։ Թսւմանյանը հրավիրվել է մասնակցելու այդ առաջին ներկայացմանը, բայց ի վիճակի չի եղել մամ անելու Ալևքս անղրապո լ։ Այդ մասին նա գրել է կոմպոզիտորի քրոջը՝ Աըմենուհի Տիգրան յանին, Դսեղից, 1912 թ. օգոստոսի 2-ի նամակում, ուր նաև ասված է. «Տ անկանում եմ հաջողությամբ պսակվեն սլ. Արմենա\լի սւ րսլոբ մասնակցողների սերն ու ջանքերը։ Սրտագին –արևներ ինձանից Անուշին, Աարոյին, Մոսնին, մեր սարերի փերի– նե-ըին ու բոլոր մասնակցողներին...» (Եժ V, 380); Ալեքսանդրս՛ պո լիզ հետո Ա. Տիգրանյանի փպեբան 1910-ական թթ. բեմադրվել է նաե Անդրը֊ կովկասի բազմաթիվ հայաշատ քաղաքներում (Թսւմանյանը դրանց ի ք ոչ մեկին ներկա չի եղել)։ Հետագայում՝ 1920-ական թթ. կոմպոզիտորը հիմնովին վերամշակեց և լրացրեց «Անուշ» սպերան՝ ստեղծելով հայ ազգային երաժշտական թատրոնի դասական լավագույն երկերից մեկը։
Աակայն այգ բոլոր փորձերից լիակատար հաջողությամբ պսակվեց միայն Արմեն Տիգրանյանի աշխատանքը։ 1908 — 1912 թթ. նա ստեղծեց իր հանրահռչակ սպերայի նախնական տարբերակը, որ աոաջին անգամ բեմադրվեց Ալեքսանդրապոլում, 1912 թ. օգոստոսի 4-ին։ Թսւմանյանը հրավիրվել է մասնակցելու այդ առաջին ներկայացմանը, բայց ի վիճակի չի եղել մամ անելու Ալևքս անղրապո լ։ Այդ մասին նա գրել է կոմպոզիտորի քրոջը՝ Աըմենուհի Տիգրան յանին, Դսեղից, 1912 թ. օգոստոսի 2-ի նամակում, ուր նաև ասված է. «Տ անկանում եմ հաջողությամբ պսակվեն սլ. Արմենա\լի սւ րսլոբ մասնակցողների սերն ու ջանքերը։ Սրտագին –արևներ ինձանից Անուշին, Աարոյին, Մոսնին, մեր սարերի փերի– նե-ըին ու բոլոր մասնակցողներին...» (Եժ V, 380); Ալեքսանդրս՛ պո լիզ հետո Ա. Տիգրանյանի փպեբան 1910-ական թթ. բեմադրվել է նաե Անդրը֊ կովկասի բազմաթիվ հայաշատ քաղաքներում (Թսւմանյանը դրանց ի ք ոչ մեկին ներկա չի եղել)։ Հետագայում՝ 1920-ական թթ. կոմպոզիտորը հիմնովին վերամշակեց և լրացրեց «Անուշ» սպերան՝ ստեղծելով հայ ազգային երաժշտական թատրոնի դասական լավագույն երկերից մեկը։
1960-ական թթ. էԱնո,շ» պոեմը վերածվել է ն աև թատերական ներկայացման (Երևանի դրամատիկական թատրոնում), ավելի ուշ նկարահանվել է համանուն երաժշտական ֆիլմ։
1960-ական թթ. էԱնո,շ» պոեմը վերածվել է ն աև թատերական ներկայացման (Երևանի դրամատիկական թատրոնում), ավելի ուշ նկարահանվել է համանուն երաժշտական ֆիլմ։
t Անուշի» առաջին հրատարակության մեջ (ԲՄ II) հեղինակը տողատակում տվել է մի շարք բառերի և արտահայտությունների բացատրությունը։ Այդ i անոթ ա դրությունն եր ր (ընդամենը՝ 12) սույն հատորում զետեղված են տարբերակների բաժնում՝ պոեմի առաջին խմբագրությունից անմիջապես հետո։ հ՚աոըև ծանոթագրվում են պոեմի այդ տարբերակի մի քանի այլ տողեր՝ նրանք համարակալման կարգով։
t Անուշի» առաջին հրատարակության մեջ (ԲՄ II) հեղինակը տողատակում տվել է մի շարք բառերի և արտահայտությունների բացատրությունը։ Այդ i անոթ ա դրությունն եր ր (ընդամենը՝ 12) սույն հատորում զետեղված են տարբերակների բաժնում՝ պոեմի առաջին խմբագրությունից անմիջապես հետո։ հ՚աոըև ծանոթագրվում են պոեմի այդ տարբերակի մի քանի այլ տողեր՝ նրանք համարակալման կարգով։
17 C»£ *ւ շրջակայք <յւ՝կել է Մորփեն
17 C»£ *ւ շրջակայք <յւ՝կել է Մորփեն
Մորփեն (Մորփեոս) ըստ հունական դիցաբանության երազատեսության աստվածն էր։ Պ ատկերվում էր թևավոր ծերունոլ տեսքով, որը քաղցր քուն է պարգևում մարդկանց։
Մորփեն (Մորփեոս) ըստ հունական դիցաբանության երազատեսության աստվածն էր։ Պ ատկերվում էր թևավոր ծերունոլ տեսքով, որը քաղցր քուն է պարգևում մարդկանց։
29—36 Այս ձորերամն Էր, nr քաղրաւո-ունին
29—36 Այս ձորերամն Էր, nr քաղրաւո-ունին
քնախտի էետ խաղաց իր խաղը վերջին,
քնախտի էետ խաղաց իր խաղը վերջին,
122
122

22:31, 12 Ապրիլի 2009-ի տարբերակ

Այս էջը սրբագրված չէ

Կոմիտասի ձեռագրերը, է&սվետական արվեստ», 1955, M 4\ V. ^աո՛ պս»ւ՝յա&, Կսմիտաս, Երևան, 1961, Էջ 144 — 150)։ Դարասկզբիս «Անուշ» սպերա գրելսլ գաղափարով օզևսրվեվ են նաե աւրիշ կոմպոզիտորներ, սակայն ասանս Թուման յանի անձնական որևէ մասնակցության։ Այսպես, 1906—1909 թթ. Եղիշե Բաղդասարյանը պսե֊ մի հիման վրա ստեղծեց մի քանի երգեր սւ պատկերներ, սրանք լայն ա արածում ստացան։ Տարգիս P ա րիւ սլզա ր յան ը 1917 թ. գրեց «Անաւք» սիմֆոնիկ պոեմը, իսկ 1919 թ. պաեմր բեմադրվեց Կ. Պոլսսւմ՝ Վարգան Սարդս յանի երաժշտսլթ յամբ։ Պոեմի մոտիվներով սպերա գրելու ցանկություն է ունեցել նաև ռուս կսմպսզիտսր Ա, Տ. Գրեչանինսվը։ Աակայն այգ բոլոր փորձերից լիակատար հաջողությամբ պսակվեց միայն Արմեն Տիգրանյանի աշխատանքը։ 1908 — 1912 թթ. նա ստեղծեց իր հանրահռչակ սպերայի նախնական տարբերակը, որ աոաջին անգամ բեմադրվեց Ալեքսանդրապոլում, 1912 թ. օգոստոսի 4-ին։ Թսւմանյանը հրավիրվել է մասնակցելու այդ առաջին ներկայացմանը, բայց ի վիճակի չի եղել մամ անելու Ալևքս անղրապո լ։ Այդ մասին նա գրել է կոմպոզիտորի քրոջը՝ Աըմենուհի Տիգրան յանին, Դսեղից, 1912 թ. օգոստոսի 2-ի նամակում, ուր նաև ասված է. «Տ անկանում եմ հաջողությամբ պսակվեն սլ. Արմենա\լի սւ րսլոբ մասնակցողների սերն ու ջանքերը։ Սրտագին –արևներ ինձանից Անուշին, Աարոյին, Մոսնին, մեր սարերի փերի– նե-ըին ու բոլոր մասնակցողներին...» (Եժ V, 380); Ալեքսանդրս՛ պո լիզ հետո Ա. Տիգրանյանի փպեբան 1910-ական թթ. բեմադրվել է նաե Անդրը֊ կովկասի բազմաթիվ հայաշատ քաղաքներում (Թսւմանյանը դրանց ի ք ոչ մեկին ներկա չի եղել)։ Հետագայում՝ 1920-ական թթ. կոմպոզիտորը հիմնովին վերամշակեց և լրացրեց «Անուշ» սպերան՝ ստեղծելով հայ ազգային երաժշտական թատրոնի դասական լավագույն երկերից մեկը։ 1960-ական թթ. էԱնո,շ» պոեմը վերածվել է ն աև թատերական ներկայացման (Երևանի դրամատիկական թատրոնում), ավելի ուշ նկարահանվել է համանուն երաժշտական ֆիլմ։ t Անուշի» առաջին հրատարակության մեջ (ԲՄ II) հեղինակը տողատակում տվել է մի շարք բառերի և արտահայտությունների բացատրությունը։ Այդ i անոթ ա դրությունն եր ր (ընդամենը՝ 12) սույն հատորում զետեղված են տարբերակների բաժնում՝ պոեմի առաջին խմբագրությունից անմիջապես հետո։ հ՚աոըև ծանոթագրվում են պոեմի այդ տարբերակի մի քանի այլ տողեր՝ նրանք համարակալման կարգով։ 17 C»£ *ւ շրջակայք <յւ՝կել է Մորփեն Մորփեն (Մորփեոս) ըստ հունական դիցաբանության երազատեսության աստվածն էր։ Պ ատկերվում էր թևավոր ծերունոլ տեսքով, որը քաղցր քուն է պարգևում մարդկանց։ 29—36 Այս ձորերամն Էր, nr քաղրաւո-ունին քնախտի էետ խաղաց իր խաղը վերջին, 122