«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/269»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
 
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Սրբագրված
+
Հաստատված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 8. Տող 8.
Չըվերադարձավ, և երդվել էր նա,
Չըվերադարձավ, և երդվել էր նա,
Որ, ուր որ լինին, նրանց միասին
Որ, ուր որ լինին, նրանց միասին
Գտնի կոտորի, սիրտը հովանա</poem>|}}։
Գտնի կոտորի, սիրտը հովանա։


{{Կենտրոն|XXVIII}}
{{Կենտրոն|XXVIII}}


{{Poemx||<poem>
Եվ գյուղացին երգ հորինեց,
Եվ գյուղացին երգ հորինեց,
Գովեց հովվին ու յարին,
Գովեց հովվին ու յարին,
Եվ երգելով տ՛արաձայնեց
Եվ երգելով տարաձայնեց
Այս արկածը սիրային։
Այս արկածը սիրային։
Երգեց սիրո հալածանքը
Երգեց սիրո հալածանքը
Տող 23. Տող 22.
Երգեց հայրը, երգեց որդին,
Երգեց հայրը, երգեց որդին,
Իրան տանը և հանդում…։
Իրան տանը և հանդում…։
Եվ ամեն անցք յուր հտնորդին
Եվ ամեն անցք յուր հետնորդին
Նա երգով է ավանդում։</poem>|}}
Նա երգով է ավանդում։


{{Կենտրոն|XXIX}}
{{Կենտրոն|XXIX}}


{{Poemx||<poem>Անցավ մի ամիսն, և ահա մի օր
Անցավ մի ամիսն, և ահա մի օր
Քաղվորների հետ, իրիկնապահին
Քաղվորների հետ, իրիկնապահին
Անուշը եկավ տխուր, գլխակոր.
Անուշը եկավ տխուր, գլխակոր.
{{տող|510}}Հարևանությունն հավաքվեց գլխին։
{{տող|510}}Հարևանությունն հավաքվեց գլխին։
Աստված խնայեց.- նրա եղբայրը
Աստված խնայեց.-նրա եղբայրը
Դեռևս հանդից չէր վերադարձել,
Դեռևս հանդից չէր վերադարձել,
Իսկ խոժոռադեմ ալևոր հայրը
Իսկ խոժոռադեմ ալևոր հայրը

Ընթացիկ տարբերակը 12:16, 5 Ապրիլի 2019-ի դրությամբ

Այս էջը հաստատված է

Հովիվ Սարոյին գտնելու համար,
Որ սարիցն եկավ Անուշին փախցրեց։
Մի ամսից հետո վերադարձավ տուն՝
Գովելով նրա արարքը ճարպիկ,-
«Հալալ է տղին,-ա՛յ իգիթություն,
490 Ահա, թե ինչպես կըփախցնեն աղջիկ»։
Մենակ Անուշի եղբայրը-Մոսին
Չըվերադարձավ, և երդվել էր նա,
Որ, ուր որ լինին, նրանց միասին
Գտնի կոտորի, սիրտը հովանա։

XXVIII



Եվ գյուղացին երգ հորինեց,
Գովեց հովվին ու յարին,
Եվ երգելով տարաձայնեց
Այս արկածը սիրային։
Երգեց սիրո հալածանքը
500 Եվ արարքը սիրողի,
Եվ կամապաշտ եղբոր ջանքը,
Բարկությունը անտեղի։
Երգեց հայրը, երգեց որդին,
Իրան տանը և հանդում…։
Եվ ամեն անցք յուր հետնորդին
Նա երգով է ավանդում։

XXIX



Անցավ մի ամիսն, և ահա մի օր
Քաղվորների հետ, իրիկնապահին
Անուշը եկավ տխուր, գլխակոր.
510 Հարևանությունն հավաքվեց գլխին։
Աստված խնայեց.-նրա եղբայրը
Դեռևս հանդից չէր վերադարձել,
Իսկ խոժոռադեմ ալևոր հայրը
Սկսեց փրփրած թքել֊անիծել.-