«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/445»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
չ →‎top: կետադրություն, բազմակետ, փոխարինվեց: ... → … oգտվելով ԱՎԲ
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Չսրբագրված
+
Սրբագրված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
{{Poemx||<poem>Դու մի ջահիլ աղքատ ու մերկ,
Ղու մի ջահիլ աղքատ ու մերկ, 80 Ոչ մի պաշտոն ունես հաստատ, Ոչ ցենզ ունես, ոչ ատտեստատ, Ոչ իյըմբագիր, ոչ օգնական, Եվ անհամեստ, հանդուգն այդքա ն.,* Ա՛խ, երանի թե մի գայիր Մեր աշխարքում ղու խոսեիր, Որ աղմուկ ող, Ծաղրով, թուքով, Մեր լրրագիրն արմատական Ղասեր տար քեզ համեստությանն* 90 Չե՜ն հասկանում… Խոսքին մըտիկ* Ողջ էլ նրանք խելոք մարդիկ, Քննում են միշտ մեծ֊մեծ գործեր, Միջազգային վեճ ու հարցեր, Հոգս են անում ամեն տեղ էլ Կյանքի փթած կարզր փոխել*,. Մինչև անգամ կեղծ ավյուն ով,, Ո՛չ, ինչ ասի— կեղծ անունով Երգ են գրում, ձայն են դնում Ու քեզ իսկի չեն էլ հարցնում։ 100 — Ի՞նչ ես ասում, հեգ սիրելիս. Երգի շնորհքն ես եմ տալիս, Ոչ մի պոետ ոչ մի երկրռւմ Առանցի ինձ երգ չի գրում։
{{տող|80}}Ոչ մի պաշտոն ունես հաստատ,
— Ուրիշ երկրռւմ այղպես կանեն,. Որտեղ իրանք շնորհք չունեն,
Ոչ ցենզ ունես, ոչ ատտեստատ,
Ղիմում են քեզ Որ դու օգնես. Ի՞նչ ես ասում, չեմ հասկանում։
Ոչ խըմբագիր, ոչ օգնական,
է՛հ, հասկանալն ինչ ենք անում, ԵրԳ է էլի՛ կարդա—փակիր,
Եվ անհամեստ, հանդուգն այդքա՜ն...
Շատ լավ ասաց մի խրմբագիր— 130 Երգը—երգե, դատարկ մի բան Լավը լինի թե անպիտան,,.
Ա՛խ, երանի թե մի գայիր
:՚տ_772
Մեր աշխարքում դու խոսեիր,
433:
Որ աղմուկով,
Ծաղրով, թուքով,
Մեր լըրագիրն արմատական
Դասեր տար քեզ համեստության...
{{տող|90}}Չե՜ն հասկանում... Խոսքին մըտիկ
Ողջ էլ նրանք խելոք մարդիկ,
Քննում են միշտ մեծ-մեծ գործեր,
Միջազգային վեճ ու հարցեր,
Հոգս են անում ամեն տեղ էլ
Կյանքի փթած կարզր փոխել...
Մինչև անգամ կեղծ ավյունով,
Ո՛չ, ինչ ասի- կեղծ անունով
Երգ են գրում, ձայն են դնում
Ու քեզ իսկի չեն էլ հարցնում։
{{տող|100}}-Ի՞նչ ես ասում, հեգ սիրելիս.
Երգի շնորհքն ես եմ տալիս,
Ոչ մի պոետ ոչ մի երկրում
Առանցի ինձ երգ չի գրում։
-Ուրիշ երկրռւմ այդպես կանեն...
Որտեղ իրանք շնորհք չունեն,
Դիմում են քեզ
Որ դու օգնես.
<...> -Ի՞նչ ես ասում, չեմ հասկանում։
-է՛հ, հասկանալն ինչ ենք անում,
Երգ է էլի, կարդա-փակիր,
Շատ լավ ասաց մի խըմբագիր-
{{տող|130}}Երգը-երգե, դատարկ մի բան
Լավը լինի թե անպիտան...
</poem>|}}

11:29, 9 Ապրիլի 2019-ի տարբերակ

Այս էջը սրբագրված է

Դու մի ջահիլ աղքատ ու մերկ,
80 Ոչ մի պաշտոն ունես հաստատ,
Ոչ ցենզ ունես, ոչ ատտեստատ,
Ոչ խըմբագիր, ոչ օգնական,
Եվ անհամեստ, հանդուգն այդքա՜ն...
Ա՛խ, երանի թե մի գայիր
Մեր աշխարքում դու խոսեիր,
Որ աղմուկով,
Ծաղրով, թուքով,
Մեր լըրագիրն արմատական
Դասեր տար քեզ համեստության...
90 Չե՜ն հասկանում... Խոսքին մըտիկ
Ողջ էլ նրանք խելոք մարդիկ,
Քննում են միշտ մեծ-մեծ գործեր,
Միջազգային վեճ ու հարցեր,
Հոգս են անում ամեն տեղ էլ
Կյանքի փթած կարզր փոխել...
Մինչև անգամ կեղծ ավյունով,
Ո՛չ, ինչ ասի- կեղծ անունով
Երգ են գրում, ձայն են դնում
Ու քեզ իսկի չեն էլ հարցնում։
100 -Ի՞նչ ես ասում, հեգ սիրելիս.
Երգի շնորհքն ես եմ տալիս,
Ոչ մի պոետ ոչ մի երկրում
Առանցի ինձ երգ չի գրում։
-Ուրիշ երկրռւմ այդպես կանեն...
Որտեղ իրանք շնորհք չունեն,
Դիմում են քեզ
Որ դու օգնես.
<...> -Ի՞նչ ես ասում, չեմ հասկանում։
-է՛հ, հասկանալն ինչ ենք անում,
Երգ է էլի, կարդա-փակիր,
Շատ լավ ասաց մի խըմբագիր-
130 Երգը-երգե, դատարկ մի բան
Լավը լինի թե անպիտան...