«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/383»–ի խմբագրումների տարբերություն
Էջի կարգավիճակ | Էջի կարգավիճակ | ||
- | + | Սրբագրված | |
Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
Տող 1. | Տող 1. | ||
Ես էլ պաշարված այսպիսի հավատով, |
|||
Ես էլ պաշարված այսպիսի հ ավատով, Ջրկարողացա գիշերր քնել, նրա հոգին էր, կարծեցի, եկել, Այնպես շտապով իմաց էր անում, Թե արթնացել է նա գերեզմանում, 150 Յուր գերեզմանում, նեղլիկ գազաղում՝, Ձեռքերն ածում է, ահից կատաղում — Զլում է արղեն որտեղ է րնկած, Ահա գիտակցության ահից զլւ րհ ուր ած։ |
|||
Չըկարողացա գիշերը քնել, |
|||
Մի անդամ հեռու, օտարության մեջ, Գիշերվա խաղաղ, հանգստյան մամին, Տեսնեմ դառն ալի մեկր տնքում է, Բայց ինձ ծանոթ է տնքոցի ձայնը. Տեսնեմ— իմ մայրը— ան կողն ի ս կողքին, Աչքր ,ինձ վերա՝՝ տնքում տխրագին, 160 Ես սարսափից փշաքաղած ձեռքս տարածեցի– Բայց չրկարացի բռնել — |
|||
Նրա հոգին էր, կարծեցի, եկել, |
|||
Այնպես շտապով իմաց էր անում, |
|||
Թե արթնացել է նա գերեզմանում, |
|||
{{տող|150}}Յուր գերեզմանում, նեղլիկ դագաղում, |
|||
Ձեռքերն ածում է, ահից կատաղում - |
|||
Զգում է արդեն որտեղ է ընկած, |
|||
Ահա գիտակցության ահից զարհուրած։ |
|||
Մի անդամ հեռու, օտարության մեջ, |
|||
Գիշերվա խաղաղ, հանգստյան ժամին, |
|||
Տեսնեմ դառնալի մեկը տնքում է, |
|||
Բայց ինձ ծանոթ է տնքոցի ձայնը. |
|||
Տեսնեմ-իմ մայրը-անկողնիս կողքին, |
|||
Աչքը, ինձ վերա` տնքում տխրագին, |
|||
{{տող|160}}Ես սարսափից փշաքաղած ձեռքս տարածեցի- |
|||
Բայց չրկարացի բռնել- |
|||
_________ |
|||
Կամ նախազգում ենք երբեմն հանկարծ, |
Կամ նախազգում ենք երբեմն հանկարծ, |
||
Թե ինչ կա կյանքում մեր |
Թե ինչ կա կյանքում մեր առջև պահված, |
||
ա Քիչ չի պատահել խաղաղ ժամանակ, |
|||
բ Այսպես շատ անգամ պատահում է, որ |
|||
[Երբ] միտքդ խաղաղ է, հոքիդ անդորր, |
|||
Հանկարծ թնդում է քո սիրտը ուժգին, |
Հանկարծ թնդում է քո սիրտը ուժգին, |
||
եվ |
եվ դու տխրում ես կամ ուրախանում, |
||
ա Քեզ թվում է, թե քո մայրը հոգու է |
|||
բ Քեզ թվում է, թե մայրրդ հոգու է |
|||
Կամ հեռու տեղից |
Կամ հեռու տեղից սիրելիդ [դառնում] <է> եկավ |
||
ա Եվ իրավ, շատ անգամ հասնում են քեզ մոտ |
|||
բ Եվ տեսնում ես, որ հասնում են քեզ մոտ |
|||
Կամ քո ցանկալին կամ [թե] տխուր մի [ |
Կամ քո ցանկալին կամ [թե] տխուր մի [սև] բոթ… |
||
Վերը բերված հատվածի դիմաց, աղ լուսանցքում՝ |
|||
Մեր վախճանը մի նոր կյանքի սկիզբն է, և ամեն բան հավիտենական |
Մեր վախճանը մի նոր կյանքի սկիզբն է, և ամեն բան հավիտենական |
||
կամ [բայց թեև ոչ անփոփոխ], թեև այլակերպ- |
|||
Ձախ լուսանցքում՝ |
|||
«Թե ինքը՝ հոգին է զգում»։ |
|||
{{տող|149}}Թե տանջվում է նա յուր գերեզ<մանում> |
|||
157—158 Բայց ինձ ծանոթ է նորա ձայնը. |
{{տող|157—158}} Բայց ինձ ծանոթ է նորա ձայնը. |
||
նայում |
նայում եմ-տեսնում իմ մայրն-անկողնիս կողքին, |
||
373 |
373 |
10:28, 6 Մայիսի 2019-ի տարբերակ
Ես էլ պաշարված այսպիսի հավատով, Չըկարողացա գիշերը քնել, Նրա հոգին էր, կարծեցի, եկել, Այնպես շտապով իմաց էր անում, Թե արթնացել է նա գերեզմանում, 150 Յուր գերեզմանում, նեղլիկ դագաղում, Ձեռքերն ածում է, ահից կատաղում - Զգում է արդեն որտեղ է ընկած, Ահա գիտակցության ահից զարհուրած։
Մի անդամ հեռու, օտարության մեջ, Գիշերվա խաղաղ, հանգստյան ժամին, Տեսնեմ դառնալի մեկը տնքում է, Բայց ինձ ծանոթ է տնքոցի ձայնը. Տեսնեմ-իմ մայրը-անկողնիս կողքին,
Աչքը, ինձ վերա` տնքում տխրագին,
160 Ես սարսափից փշաքաղած ձեռքս տարածեցի- Բայց չրկարացի բռնել- _________ Կամ նախազգում ենք երբեմն հանկարծ, Թե ինչ կա կյանքում մեր առջև պահված, ա Քիչ չի պատահել խաղաղ ժամանակ, բ Այսպես շատ անգամ պատահում է, որ [Երբ] միտքդ խաղաղ է, հոքիդ անդորր, Հանկարծ թնդում է քո սիրտը ուժգին, եվ դու տխրում ես կամ ուրախանում, ա Քեզ թվում է, թե քո մայրը հոգու է բ Քեզ թվում է, թե մայրրդ հոգու է Կամ հեռու տեղից սիրելիդ [դառնում] <է> եկավ ա Եվ իրավ, շատ անգամ հասնում են քեզ մոտ բ Եվ տեսնում ես, որ հասնում են քեզ մոտ Կամ քո ցանկալին կամ [թե] տխուր մի [սև] բոթ… Վերը բերված հատվածի դիմաց, աղ լուսանցքում՝ Մեր վախճանը մի նոր կյանքի սկիզբն է, և ամեն բան հավիտենական կամ [բայց թեև ոչ անփոփոխ], թեև այլակերպ- Ձախ լուսանցքում՝ «Թե ինքը՝ հոգին է զգում»։ 149 Թե տանջվում է նա յուր գերեզ<մանում> 157—158
Բայց ինձ ծանոթ է նորա ձայնը.
նայում եմ-տեսնում իմ մայրն-անկողնիս կողքին, 373