«Էջ:Muratsan, vol. 6.djvu/175»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
 
 
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Սրբագրված
+
Հաստատված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 4. Տող 4.


Տիկին Մարկոսյանը ներողություն խնդրեց յուր ակամա զանցառության համար, առարկելով թե` չափազանց զբաղված են թե ինքը և թե' դուստրը, ընդ նմին և հավատացրեց (ավելի ջերմ խոսքերով, քան տան տիկինը), որ իրենց բոլոր
Տիկին Մարկոսյանը ներողություն խնդրեց յուր ակամա զանցառության համար, առարկելով թե` չափազանց զբաղված են թե ինքը և թե' դուստրը, ընդ նմին և հավատացրեց (ավելի ջերմ խոսքերով, քան տան տիկինը), որ իրենց բոլոր
բարեկամ ուհիների մեջ Լիդիա Պավլովնան միակն է, որին ցանկանալով ցանկանում են տեսնել թե ինքը, թե՛ աղջիկը։ հենց որ ազատ են լինում զբաղմունքից։ Դժբախտաբար, ազատ ժամեր քիշ են ունենում։
բարեկամուհիների մեջ Լիդիա Պավլովնան միակն է, որին ցանկանալով ցանկանում են տեսնել թե ինքը, թե՛ աղջիկը։ Հենց որ ազատ են լինում զբաղմունքից։ Դժբախտաբար, ազատ ժամեր քիչ են ունենում։


Լիդիա Պավլովնան, իհարկե, գիտեր թե ինչ զբաղմունք կարող էր ունենալ տիկին Մարկոսյանը, իբրև բազմանդամ ընտանիքի մայր, բայց ցանկացավ լսել մի բան նաև օրիորդ Ադելինայի մասին, մանավանդ, յուր որդու, Պետրոսի ներկայությամբ։
Լիդիա Պավլովնան, իհարկե, գիտեր թե ինչ զբաղմունք կարող էր ունենալ տիկին Մարկոսյանը, իբրև բազմանդամ ընտանիքի մայր, բայց ցանկացավ լսել մի բան նաև օրիորդ Ադելինայի մասին, մանավանդ, յուր որդու, Պետրոսի ներկայությամբ։


Տիկին Մարկոսյանը, որ մի քիշ ավելի տարիքով էր, քան Լիդիա Պավլովնան և մի քիշ էլ պակաս գեղեցիկ, քան թե նա, բայց որը նազելու մեջ գերազանցում էր բարեկամուհուն, նազելով էլ պատասխանեց,
Տիկին Մարկոսյանը, որ մի քիչ ավելի տարիքով էր, քան Լիդիա Պավլովնան և մի քիչ էլ պակաս գեղեցիկ, քան թե նա, բայց որը նազելու մեջ գերազանցում էր բարեկամուհուն, նազելով էլ պատասխանեց,


— Ա՜խ, սիրելիս, չես կարող երևակայել, թե որքա՛ն գործ ունի խեղճ երեխաս։ Առավոտից մինչև ճաշը ձրի դասեր է տալիս որբերիս ուսումնարանում, ճաշից հետո մեր չարաճճիների դասերն է սովորեցնում. երեկոյան փոքրիկ աղջկաս դաշնամուրի վրա վարժություն է անել տալիս։ Դրա վրան էլ ավելացրու այն, որ բարեգործական նպատակով տրվրզ ներկայացումներին ու նվագահանդեսներին մասնակցում է
— Ա՜խ, սիրելիս, չես կարող երևակայել, թե որքա՛ն գործ ունի խեղճ երեխաս։ Առավոտից մինչև ճաշը ձրի դասեր է տալիս որբերիս ուսումնարանում, ճաշից հետո մեր չարաճճիների դասերն է սովորեցնում. երեկոյան փոքրիկ աղջկաս դաշնամուրի վրա վարժություն է անել տալիս։ Դրա վրան էլ ավելացրու այն, որ բարեգործական նպատակով տրվող ներկայացումներին ու նվագահանդեսներին մասնակցում է
անխտիր, որովհետև խնդրում, աղաչում են: Իսկ իմ Ադելինան, հո գիտեք, փափուկ սիրտ ունի և չէ կարոդ մերժել...
անխտիր, որովհետև խնդրում, աղաչում են: Իսկ իմ Ադելինան, հո գիտեք, փափուկ սիրտ ունի և չէ կարոդ մերժել...


— Այդպես չի կարելի, սիրելիս, այդպիսով դու կհոգնկցնես քեզ, իսկ շատ հոգնելը վնաս է առողջությանդ,— դարձավ
— Այդպես չի կարելի, սիրելիս, այդպիսով դու կհոգնկցնես քեզ, իսկ շատ հոգնելը վնաս է առողջությանդ,— դարձավ Լիդիա Պավըովնտն օրիորդին, որ լսում էր մոր հայտարարությունը։

177

Ընթացիկ տարբերակը 11:57, 26 Դեկտեմբերի 2019-ի դրությամբ

Այս էջը հաստատված է

Չափ...չըփ, չըփ, չափ համբուրվեցան բարեկամուհիները և սկսան իսկույն մի սիրալիր զրույց, որն առհասարակ սկզբում լինում է աղմկալի և ապա հետզհետե մեղմանում, կանոնավորվում։

Ամենից առաջ Լիդիա Պավլովնան մեղադրեց բարեկամուհուն` իրենց ա՛յդքան ուշ այցելելու համար, և հավատացրեց, որ ամեն օր սպասում է եղել նրանց:

Տիկին Մարկոսյանը ներողություն խնդրեց յուր ակամա զանցառության համար, առարկելով թե` չափազանց զբաղված են թե ինքը և թե' դուստրը, ընդ նմին և հավատացրեց (ավելի ջերմ խոսքերով, քան տան տիկինը), որ իրենց բոլոր բարեկամուհիների մեջ Լիդիա Պավլովնան միակն է, որին ցանկանալով ցանկանում են տեսնել թե ինքը, թե՛ աղջիկը։ Հենց որ ազատ են լինում զբաղմունքից։ Դժբախտաբար, ազատ ժամեր քիչ են ունենում։

Լիդիա Պավլովնան, իհարկե, գիտեր թե ինչ զբաղմունք կարող էր ունենալ տիկին Մարկոսյանը, իբրև բազմանդամ ընտանիքի մայր, բայց ցանկացավ լսել մի բան նաև օրիորդ Ադելինայի մասին, մանավանդ, յուր որդու, Պետրոսի ներկայությամբ։

Տիկին Մարկոսյանը, որ մի քիչ ավելի տարիքով էր, քան Լիդիա Պավլովնան և մի քիչ էլ պակաս գեղեցիկ, քան թե նա, բայց որը նազելու մեջ գերազանցում էր բարեկամուհուն, նազելով էլ պատասխանեց,

— Ա՜խ, սիրելիս, չես կարող երևակայել, թե որքա՛ն գործ ունի խեղճ երեխաս։ Առավոտից մինչև ճաշը ձրի դասեր է տալիս որբերիս ուսումնարանում, ճաշից հետո մեր չարաճճիների դասերն է սովորեցնում. երեկոյան փոքրիկ աղջկաս դաշնամուրի վրա վարժություն է անել տալիս։ Դրա վրան էլ ավելացրու այն, որ բարեգործական նպատակով տրվող ներկայացումներին ու նվագահանդեսներին մասնակցում է անխտիր, որովհետև խնդրում, աղաչում են: Իսկ իմ Ադելինան, հո գիտեք, փափուկ սիրտ ունի և չէ կարոդ մերժել...

— Այդպես չի կարելի, սիրելիս, այդպիսով դու կհոգնկցնես քեզ, իսկ շատ հոգնելը վնաս է առողջությանդ,— դարձավ Լիդիա Պավըովնտն օրիորդին, որ լսում էր մոր հայտարարությունը։