«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/43»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
չ Բոտ ― Ավտոմատիկ տեքստի փոխարինում (- + )
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
I
— Սիրելի Մեհրի, չէ , ամեն երկրռւմ Մարդիկ այսպիսի նեղություն չեն կրում. Այս ի՞նչ երկիր է. տեր չրկա կարգին, Ամեն ավազակ տեր է մեր գւխին... Դողաւով մնում է մարդ ամեն վայրկյան, Թե ահա իսկույն, ուր որ են, կրգան, Կնոջ ս տանից կառնեն֊կրտանեն, Որդիս կըխլեն կամ ինձ կրսպանեն... Հալալ հաց չունենք թուրքիցն անկշտում,

10 Ղառն աշխատ ում ենք ու դատարկ նստում. 9՝ետինր ձգած սերմը չենք վերցնում... Այս ընչի՞ կյանք է, ղե՛ քեղ եմ հարցնում։
― Սիրելի Մեհրի, չէ՜, ամեն երկրում
— Ես գիտեմ, Մհե, ինձ ո ւր ես ասում, Այսպես կ, հոգիս, ղուն ի՞նչ ես ուզում...
Մարդիկ այսպիսի նեղություն չեն կրում.
— Մեզանից հեռու, ասում են, որ մի Աշխարհք կա, Մեհրի, բարեկարգ ուլի. Այնտեղ չէ իշխում գազանի կիրքր, Այնտեղ չէ հարգվում կեղծավոր դիրքր» Եվ մարդիկ այնտեղ իրար հետ սիրով
Այս ի՞նչ երկիր է. կեր չըկա կարգին,
20 Ապրում են հանգիստ, թուրքից ապահով. Իսկ փողըն այնտեղ հողի պես լի է, Ես էլ կըգնամ, շատ կարելի է...
Ամեն ավազակ տեր է մեր գլխին․․․
— 0 , այս ցավերիցն ես ղուն հեռանում, Ապա ե՞ս, Մհե, ինձ ի՞նչ ես անում...
Դողալով մնում է մարդ ամեն վայրկյան ,
Քեզ... քեզ կրհանձնեմ տիրոջ խնամքին,
Թե ահա իսկույն, ուր որ են, կըգան,
37
Կնոջս տանից կառնեն-կըտանեն,
Որդիս կըխլեն կամ ինձ կըսպանեն,
Հալալ հաց չունենք թուրքիցն անկշտում,
Դառն աշխատում ենք ու դատարկ նստում.
Գետինը ձգած սերմը չենք վերցնում․․․
Այս ի՞նչ կյանք է, դե՛ քեզ եմ հարցնում։

― Ես գիտեմ, Մհե, ինձ ու՞ր ես ասում,
Այսպես է, հոգիս դուն ի՞նչ ես ուզում․․․

― Մեզանից հեռու, ասում են, որ մի
Աշխարք կա, Մեհրի, բարեկարգ ու լի.
Այնտեղ չի իշխում գազանի կիրքը,
Այնտեղ չէ հարգվում կեղծավոր դիրքը,
Եվ մարդիկ այնտեղ իրար հետ սիրով
Ապրում են հանգիստ թուրքից ապահով.
Իսկ փողն այնտեղ հողի պես լի է,
Ես էլ կըգնամ շատ կարելի է․․․

― Օ՜, այս ցավերիցն ես դուն հեռանում,
Ապա ե՞ս, Մհե, ինձ ի՞նչ ես անում․․․

Քեզ․․․ քեզ կըհանձնեմ տիրոջ խնամքին,
Ստորագիր (չի ներառվում)Ստորագիր (չի ներառվում)
Տող 1. Տող 1.

<references/>

12:57, 31 Հոկտեմբերի 2009-ի տարբերակ

Այս էջը սրբագրված չէ

I

― Սիրելի Մեհրի, չէ՜, ամեն երկրում Մարդիկ այսպիսի նեղություն չեն կրում. Այս ի՞նչ երկիր է. կեր չըկա կարգին, Ամեն ավազակ տեր է մեր գլխին․․․ Դողալով մնում է մարդ ամեն վայրկյան , Թե ահա իսկույն, ուր որ են, կըգան, Կնոջս տանից կառնեն-կըտանեն, Որդիս կըխլեն կամ ինձ կըսպանեն, Հալալ հաց չունենք թուրքիցն անկշտում, Դառն աշխատում ենք ու դատարկ նստում. Գետինը ձգած սերմը չենք վերցնում․․․ Այս ի՞նչ կյանք է, դե՛ քեզ եմ հարցնում։

― Ես գիտեմ, Մհե, ինձ ու՞ր ես ասում, Այսպես է, հոգիս դուն ի՞նչ ես ուզում․․․

― Մեզանից հեռու, ասում են, որ մի Աշխարք կա, Մեհրի, բարեկարգ ու լի. Այնտեղ չի իշխում գազանի կիրքը, Այնտեղ չէ հարգվում կեղծավոր դիրքը, Եվ մարդիկ այնտեղ իրար հետ սիրով Ապրում են հանգիստ թուրքից ապահով. Իսկ փողն այնտեղ հողի պես լի է, Ես էլ կըգնամ շատ կարելի է․․․

― Օ՜, այս ցավերիցն ես դուն հեռանում, Ապա ե՞ս, Մհե, ինձ ի՞նչ ես անում․․․

― Քեզ․․․ քեզ կըհանձնեմ տիրոջ խնամքին,