«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/79»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ Բոտ ― Ավտոմատիկ տեքստի փոխարինում (- + ) |
|||
Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
Տող 1. | Տող 1. | ||
Էս դափեն ի՞նչ է—մի երկու լատան, |
|||
Հինգ ու վեց անգամ տարան դատաստան։ |
|||
Ասում են՝ գեշ ես կտրել դու մերին։ 170 նրանցն ասում են ու քեզ չեն լսում, Մինչև չրտեսնես մեծին, պիսերին. Հիմի տես նրանք ինչքան են ուզում։ |
|||
Ասում են՝ գեջ ես կտրել դու մերին։ |
|||
Գողն էլ մի կրոնից, գելն էլ մյուս կրոնից, ԱլՔՐԳ թեքեցիր — բանիդ տերր չես. Քաշում են տանից, քաշում են դըռնից, Ու չես իմանում որ կողմը թըոչես։ |
|||
170 Իրանցն ասում են ու քեզ չեն լսում, |
|||
Թե տանուտերին գանգատ եմ գնում, Բան չեմ վաստակում բացի դուշմանից. Գողերի հետքր իր տունն է տանում, 180 Համեցե՛ք դիվան ուզիր որրանից։ |
|||
Մինչև չըտեսնես մեծին, պիսերին. |
|||
⚫ | |||
Հիմի տես նրանք ինչքան են ուզում։ |
|||
⚫ | |||
Դարձել է աշխարքն, ա՛խպեր, առ ու փախ. Սերբ դարձել սուր ու ջուրը—արին, Ոչ ամոթ ունի ուժեղը, ոչ վախ, Վայը եկել է տարել տըկարին։ |
|||
Գողն էլ մի կըռնից, գելն էլ մյուս կըռնից, |
|||
⚫ | |||
Աչքըդ թեքեցիր—բանիդ տերը չես. |
|||
⚫ | |||
Քաշում են տանից, քաշում են դըռնից, |
|||
⚫ | |||
Ու չես իմանում որ կողմը թըռչես։ |
|||
Թե տանուտերին գանգատ եմ գնում, |
|||
Բան չեմ վաստակում բացի դուշմանից. |
|||
Գողերի հետքը իր տունն է տանում, |
|||
180 Համեցե՛ք դիվան ուզիր սըրանից։ |
|||
Նստեցնում է քեզ մի երկու բաժակ |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
Ես աչքի լուսը կըհանեմ գողի... |
|||
Դարձել է աշխարքն, ա՛խպեր, առ ու փախ, |
|||
Սերը դարձել սուր ու ջուրը—արին, |
|||
Ոչ ամոթ ունի ուժեղը, ոչ վախ, |
|||
Վայը եկել է տարել տըկարին։ |
|||
⚫ | |||
190 Կախ էին արած երեք հըրացան. |
|||
⚫ | |||
Եկան ու ծեքին էլ ետ հեռացան։ |
|||
⚫ | |||
Ու չեմ հասկանում ով է մեղավոր։ |
|||
Ստորագիր (չի ներառվում) | Ստորագիր (չի ներառվում) | ||
Տող 1. | Տող 1. | ||
<references/> |
14:42, 13 Նոյեմբերի 2009-ի տարբերակ
Այս էջը սրբագրված չէ
Էս դափեն ի՞նչ է—մի երկու լատան, Հինգ ու վեց անգամ տարան դատաստան։
Ասում են՝ գեջ ես կտրել դու մերին։
170 Իրանցն ասում են ու քեզ չեն լսում, Մինչև չըտեսնես մեծին, պիսերին. Հիմի տես նրանք ինչքան են ուզում։
Գողն էլ մի կըռնից, գելն էլ մյուս կըռնից,
Աչքըդ թեքեցիր—բանիդ տերը չես. Քաշում են տանից, քաշում են դըռնից, Ու չես իմանում որ կողմը թըռչես։
Թե տանուտերին գանգատ եմ գնում,
Բան չեմ վաստակում բացի դուշմանից. Գողերի հետքը իր տունն է տանում, 180 Համեցե՛ք դիվան ուզիր սըրանից։
Նստեցնում է քեզ մի երկու բաժակ
Տաք ջուր խմեցնում կամ մի թաս օղի.
— Դու գնա, պա՛պի, միամիտ քընիր,
Ես աչքի լուսը կըհանեմ գողի...
Դարձել է աշխարքն, ա՛խպեր, առ ու փախ,
Սերը դարձել սուր ու ջուրը—արին, Ոչ ամոթ ունի ուժեղը, ոչ վախ, Վայը եկել է տարել տըկարին։
Երեկ իրիկուն էդ կողքիդ սընից
190 Կախ էին արած երեք հըրացան. Տղեք են՝ փախած տանից, դիվանից, Եկան ու ծեքին էլ ետ հեռացան։
Ո՞վ է մեղավոր... Միտք եմ անում, միտք, Ու չեմ հասկանում ով է մեղավոր։