«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/276»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
չ Բոտ ― Ավտոմատիկ տեքստի փոխարինում (- + )
չ →‎top: կետադրություն, բազմակետ, փոխարինվեց: ... → … (5) oգտվելով ԱՎԲ
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
Թոշնում է դեմքիդ արտոսրիը այրված վարդը նորաբաց։ Տխուր ալքերդ, որ մեզ չեն նայում, Արդյոք ո՛ր երկրռւմ ինչ են փայփայում– Վաղեմի ցնո՞րք,., կա րոտ ած պատկե՞ր,,.
Թոշնում է դեմքիդ արտոսրիը այրված վարդը նորաբաց։ Տխուր ալքերդ, որ մեզ չեն նայում, Արդյոք ո՛ր երկրռւմ ինչ են փայփայում– Վաղեմի ցնո՞րք,., կա րոտ ած պատկե՞ր,,.
թե ուրիշ—նոր սեր... Ի՞նչ ես մտածում այդպես ուշաբարձ 710 Եվ զարհուրելի ծիծաղում հանկարծ... Ինչո՞ւ ես լալիս... Այդ ո՞ւր ես գնում.., ի՞նչ ես որոնում...
թե ուրիշ—նոր սեր… Ի՞նչ ես մտածում այդպես ուշաբարձ 710 Եվ զարհուրելի ծիծաղում հանկարծ… Ինչո՞ւ ես լալիս… Այդ ո՞ւր ես գնում.., ի՞նչ ես որոնում…
XXXVIII
XXXVIII
Անլռելի վրշվշում է Պղտոր ջուրր Դեբեդի, նրա ափին կանաչում է Անշուք շիրիմն իգիթի։ Եվ այն բոլոր ծաղկունքն աճած նորա րղձերն են թաղած, Յուր նորահաս յարի աչաց 720 Արտասուքով ողողած։
Անլռելի վրշվշում է Պղտոր ջուրր Դեբեդի, նրա ափին կանաչում է Անշուք շիրիմն իգիթի։ Եվ այն բոլոր ծաղկունքն աճած նորա րղձերն են թաղած, Յուր նորահաս յարի աչաց 720 Արտասուքով ողողած։
Եվ հոսում են գիշեր֊ցերեկ Արցունքներր հեգ յարի, Բայց անտարբեր տղան երբեք Չի երևում... մխիթարի։ Վշվշում է գետր— վո ւշ, վո ւշ Եվ հորձանք է տալիս հորդ, Եվ կանչում է «արի Անուշ, Արի տանեմ յարիդ մոտ))։
Եվ հոսում են գիշեր֊ցերեկ Արցունքներր հեգ յարի, Բայց անտարբեր տղան երբեք Չի երևում… մխիթարի։ Վշվշում է գետր— վո ւշ, վո ւշ Եվ հորձանք է տալիս հորդ, Եվ կանչում է «արի Անուշ, Արի տանեմ յարիդ մոտ))։
270
270

10:41, 7 Նոյեմբերի 2016-ի տարբերակ

Այս էջը սրբագրված չէ

Թոշնում է դեմքիդ արտոսրիը այրված վարդը նորաբաց։ Տխուր ալքերդ, որ մեզ չեն նայում, Արդյոք ո՛ր երկրռւմ ինչ են փայփայում– Վաղեմի ցնո՞րք,., կա րոտ ած պատկե՞ր,,. թե ուրիշ—նոր սեր… Ի՞նչ ես մտածում այդպես ուշաբարձ 710 Եվ զարհուրելի ծիծաղում հանկարծ… Ինչո՞ւ ես լալիս… Այդ ո՞ւր ես գնում.., ի՞նչ ես որոնում… XXXVIII Անլռելի վրշվշում է Պղտոր ջուրր Դեբեդի, նրա ափին կանաչում է Անշուք շիրիմն իգիթի։ Եվ այն բոլոր ծաղկունքն աճած նորա րղձերն են թաղած, Յուր նորահաս յարի աչաց 720 Արտասուքով ողողած։ Եվ հոսում են գիշեր֊ցերեկ Արցունքներր հեգ յարի, Բայց անտարբեր տղան երբեք Չի երևում… մխիթարի։ Վշվշում է գետր— վո ւշ, վո ւշ Եվ հորձանք է տալիս հորդ, Եվ կանչում է «արի Անուշ, Արի տանեմ յարիդ մոտ))։ 270