Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/377

Եվ մթնի միջին հազիվ եմ նկատում Մի բան <Հ. . սպիտակ մի շոր… (Մի այլ մշակում) Եկավ տիյբաչի մի խաղաղություն, ■40 Բազմեց անորոշ տանջանքիների տեղ], Քունը մոտեցավ աչքերիս, հոգուս [Եվ այսպես ընկած] կեսքուն, կեսարթուն — (Հանկարծ մի շրշյ՝ուն]… Կիսաբաց աչքով \ Տեսնում եմ ահ ա— Ներս է վազում… նա… Որպես ուրուրից փախած մի ճնճղուկ Հևում է արագ, ոչ գույն կա, ոչ ուշք. Աչքերր պղտոր, չիքր երկյուղով, 50 Սաստիկ վախեցած, անկապ խոսքերով Հասկացնում է ինձ, աղաչում է ինձ, Թե՝ ե՛կ ինձ հանիր իմ գերեզմանից… (((Տանջվում եմ, արի, Շուտ արա — փորիվ — 37 Եվ մթնի միջին նկատում եմ, ար… 35 — 37 ւոուլերի դիմաց՝ Հանկարծ ք երևաց ի րնկավ աչքիս աոաջին Սււ/իտակ մի շոր <Հ. . մատաղ մի կին, Հաոիվ եմ տեսնում աոաջին. 21) ա Եվ մի տխուր խաղաղություն բ Ծանրր և ախորժ մի քուն — 89 տողի դիմաց, ձախ յուսանցքում՝ Երեկոյան, ինչպես ծանր մշուշն ու մեգը նստում է հովտում։ 40 Բազմեց անորոշ տանջանքի վերա. 41 տողից հետո՝ ■Բունր եկավ… բայց դեռ կիսարթուն 40—43 տողերի փոխարեն՝ (Քնեցի թե չէ, Այդ աստված գիտե, Կամ տեսիլք էր այն, Ւե երազ միմիայնյ — ՏՅ Մեռնում եմ, արի, 367