«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/75»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
չ Բոտ ― Ավտոմատիկ տեքստի փոխարինում (- + )
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Չսրբագրված
+
Սրբագրված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
{{բաց տող}}
ՏԱՐՈՆԻ ԴԱՐՈԻՆԸ (Հատված տոեմւպհց)
<center>ՏԱՐՈՆԻ ԴԱՐՈԻՆԸ</center>
<br />Գարունն եկավ և թևերը Հովիտներում տարածեց, Հայաստանի խիստ ձմեռը Լերանց ծայրերն հալածեց։
<center>(Հատված պոեմայից)</center>
<br />5 Ժպտաց երկնից Արեգն աչեղ, Եվ ձյուները հալվեցան, Հով սարերի վերա տեղ֊ տեղ Վրանն երր շարվեցան։

<br />Մո լսաբեկի գազան օրեն 10 Գարձյալ իջավ յուր ուրթում, Նրա մարզիկն առած ջի դեն՝ Մարդազոհ են պտըրտոլմ։
<br />Հանկարծ տիրեց ահ ու սարսափ Խաղաղանիստ վայրերիկ, 15 Միմիայն երեն մնաց ազատ Բարձըր լերանց ծայրերին։
<br />Գարունն եկավ և թևերը
<br />Հարյավ կյանքով գարնանաբեր Եվ հրճվում է ողջ Տարոն, Բայց չէ լսվում աշխատասեր 20 Հա, գյուղացու հորոլոն։
<br />Հովիտներում տարածեց,
<br />Գարունն եկավ, սարերն ելավ Ազատ քյուրդը հաղթական, Գարունն եկավ, յուր ցուպն առավ Հայ գյուղացին գաղթական։
<br />Հայաստանի խիստ ձմեռը
<br />73
<br />Լերանց ծայրերն հալածեց։
<br />
<br />Ժպտաց երկնից Արեգն աչեղ,
<br />Եվ ձյուները հալվեցան,
<br />Հով սարերի վերա տեղ֊-տեղ
<br />Վրաններր շարվեցան։
<br />
<br />Մուսաբեկի գազան օրբեն
<br />Դարձյալ իջավ յուր ուրթում,
<br />Նրա մարզիկն առած ջիդեն՝
<br />Մարդազոհ են պտըրտում։
<br />
<br />Հանկարծ տիրեց ահ ու սարսափ
<br />Խաղաղանիստ վայրերին,
<br />Միմիայն երեն մնաց ազատ
<br />Բարձըր լերանց ծայրերին։
<br />
<br />Հարյավ կյանքով գարնանաբեր
<br />Եվ հրճվում է ողջ Տարոն,
<br />Բայց չէ լսվում աշխատասեր
<br />Հայ գյուղացու հորոլոն։
<br />
<br />Գարունն եկավ, սարերն ելավ
<br />Ազատ քյուրդը հաղթական,
<br />Գարունն եկավ, յուր ցուպն առավ
<br />Հայ գյուղացին գաղթական։

Ստորագիր (չի ներառվում)Ստորագիր (չի ներառվում)
Տող 1. Տող 1.

<references/>

22:18, 23 Մարտի 2009-ի տարբերակ

Այս էջը սրբագրված է



ՏԱՐՈՆԻ ԴԱՐՈԻՆԸ
(Հատված պոեմայից)



Գարունն եկավ և թևերը
Հովիտներում տարածեց,
Հայաստանի խիստ ձմեռը
Լերանց ծայրերն հալածեց։

Ժպտաց երկնից Արեգն աչեղ,
Եվ ձյուները հալվեցան,
Հով սարերի վերա տեղ֊-տեղ
Վրաններր շարվեցան։

Մուսաբեկի գազան օրբեն
Դարձյալ իջավ յուր ուրթում,
Նրա մարզիկն առած ջիդեն՝
Մարդազոհ են պտըրտում։

Հանկարծ տիրեց ահ ու սարսափ
Խաղաղանիստ վայրերին,
Միմիայն երեն մնաց ազատ
Բարձըր լերանց ծայրերին։

Հարյավ կյանքով գարնանաբեր
Եվ հրճվում է ողջ Տարոն,
Բայց չէ լսվում աշխատասեր
Հայ գյուղացու հորոլոն։

Գարունն եկավ, սարերն ելավ
Ազատ քյուրդը հաղթական,
Գարունն եկավ, յուր ցուպն առավ
Հայ գյուղացին գաղթական։