«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/36»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Հոդվածների ավտոմատացված ներմուծում
 
չ Բոտ ― Ավտոմատիկ տեքստի փոխարինում (- + )
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 4. Տող 4.
Յուր սիրեյի շների հետ
Յուր սիրեյի շների հետ
Ղեպի լանջերն խոտավետ
Ղեպի լանջերն խոտավետ
Ամեն աստծու առավոտ 90 Ոչխարը տանում է արոտ.
Ամեն աստծու առավոտ 90 Ոչխարը տանում է արոտ.
Ւրիկներր մութն բնկնելիս
Ւրիկներր մութն բնկնելիս
Բե բում, ուրթումն արխաչ տալիս,
Բե բում, ուրթումն արխաչ տալիս,
Տող 17. Տող 17.
ե՛՞ն չ է շինում այդ սարերում։
ե՛՞ն չ է շինում այդ սարերում։
VI
VI
Վերջալույսի վառ շողերր Կանաչ լերանց այն կողերր Ոսկեզօծել են, և կիզում, Ո արի գիշերն են ասում։ Այս ժամերին այն սարերում, Երբ տավարը կիթ են բերում ձ֊արայ հրոց է միշտ լինում. 110 Սակայն այսօր թուրքի բինում, Որ մարդկանցից էլ դատարկ է, Ուրիշ աղմուկ, աղաղակ է. Շուն չէ հաչում, կով բառանչում, Կանայքն են միայն «հարա յ» կանչում։
Վերջալույսի վառ շողերր Կանաչ լերանց այն կողերր Ոսկեզօծել են, և կիզում, Ո արի գիշերն են ասում։ Այս ժամերին այն սարերում, Երբ տավարը կիթ են բերում ձ֊արայ հրոց է միշտ լինում. 110 Սակայն այսօր թուրքի բինում, Որ մարդկանցից էլ դատարկ է, Ուրիշ աղմուկ, աղաղակ է. Շուն չէ հաչում, կով բառանչում, Կանայքն են միայն «հարա յ» կանչում։
30
30

20:02, 12 Ապրիլի 2009-ի տարբերակ

Այս էջը սրբագրված չէ

Օդը բուրմունք է ծաղկանց* Հովիվ Ալեքն աչն սարերում է մեծացել, միշտ ոչխարում։ Յուր սիրեյի շների հետ Ղեպի լանջերն խոտավետ Ամեն աստծու առավոտ 90 Ոչխարը տանում է արոտ. Ւրիկներր մութն բնկնելիս Բե բում, ուրթումն արխաչ տալիս, նստում իրանց պարզ վրանում Ու ղովտիցր շհուն հանում, Ածում, կան չում, զվարճանում, Մինչ հոգնում է, քունր տանում։ նա բարի է, խոնարհ և հեզ, Ւրան անմեղ դառների պես, Ո այց ե. ■. ահա այսօո 100 Հրացս՚նն առավ ու գնաց, որ Ղաչաղ թուրքին անե հարցում— ե՛՞ն չ է շինում այդ սարերում։ VI Վերջալույսի վառ շողերր Կանաչ լերանց այն կողերր Ոսկեզօծել են, և կիզում, Ո արի գիշերն են ասում։ Այս ժամերին այն սարերում, Երբ տավարը կիթ են բերում ձ֊արայ հրոց է միշտ լինում. 110 Սակայն այսօր թուրքի բինում, Որ մարդկանցից էլ դատարկ է, Ուրիշ աղմուկ, աղաղակ է. Շուն չէ հաչում, կով բառանչում, Կանայքն են միայն «հարա յ» կանչում։ 30