«Նրան»–ի խմբագրումների տարբերություն
Content deleted Content added
Նոր էջ. {{Վերնագիր |title=Նրան |section = |previous = «Դեռ անհիշելի վաղ մանկությունից...» |next = Ազդ |notes = Աղբյուր. <span title="… |
չNo edit summary |
||
Տող 4. | Տող 4. | ||
|previous = [[«Դեռ անհիշելի վաղ մանկությունից...»]] |
|previous = [[«Դեռ անհիշելի վաղ մանկությունից...»]] |
||
|next = [[Ազդ]] |
|next = [[Ազդ]] |
||
|notes = Աղբյուր. <span title="Հովհաննես Թումանյան, Երկերի լիակատար ժողովածու">ԵԼԺ</span> <span title="հատոր առաջին">հ1</span>, էջ [[Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/ |
|notes = Աղբյուր. <span title="Հովհաննես Թումանյան, Երկերի լիակատար ժողովածու">ԵԼԺ</span> <span title="հատոր առաջին">հ1</span>, էջ [[Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/69|67]],<br /><span title="ծանոթագրություն">ծ.</span> ― էջ [[Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/569|559]] |
||
|author =Հովհաննես Թումանյան}} |
|author =Հովհաննես Թումանյան}} |
||
{{ |
{{poem|ՆՐԱՆ|<poem> |
||
Ես ուզում եմ, որ ինձ նման |
|||
Դեռ անհիշելի վաղ մանկությունից |
|||
Էլ չըսիրեր մեկը քեզ, |
|||
Անհայտ ըղձերով թռչում էի վեր, |
|||
Բայց ասեին միաբերան, |
|||
Միաժամանակ քարշում էին ինձ |
|||
Թե դու, իրավ, հրեշտակ ես։ |
|||
Դեպի ստորև ախտավոր կրքեր։ |
|||
{{տող|5}}Ես ուզում եմ, որ քո անմեղ |
|||
{{տող|5}}Հնազանդվեցի մոլություններիս. |
|||
Սիրտը թնդար ինձ համար, |
|||
Ոչ ոք էլ նրանց մասին չըխորհեց, |
|||
Եվ հավիտյան վառվեր այնտեղ |
|||
Իսկ կյանքը գրկեց և, փաղաքշելով, |
|||
Միայն իմ սերը բոցավառ։ |
|||
Հեշտասիրությամբ սիրտս տոգորեց։ |
|||
Ես ուզում եմ, որ օրն ի բուն |
|||
Սակայն ի՞նչ է նա, ինձ ոչ ոք չասաց, |
|||
{{տող|10}}Ապշած նայեմ աչքերիդ, |
|||
{{տող|10}}Մեզ ի՞նչ է տալիս կամ ո՞ւր է տանում, |
|||
Ինձ մոռացած, կորչեմ անհուն |
|||
Որ, մեկը միամիտ, իսկ մյուսն ստիպված, |
|||
Խորության մեջ հայացքիդ։ |
|||
Անվերջ սիրելով կյանք են անվանում։ |
|||
Իսկ եթե մահն այն ժամի մեջ |
|||
Եվ ես, անգիտակ նրա խորհրդին, |
|||
Ինձ մոտենար, օ՜, սեր իմ, |
|||
Անձնատուր եղա բոլոր ուժերով, |
|||
{{տող|15}} |
{{տող|15}}Ես կուզեի քո սիրատենչ |
||
Կուրծքդ լիներ ինձ շիրիմ։ |
|||
Մինչև որ տեսա հոգնած աչքերով.— |
|||
Վարդերով ծածկած կորստյան անդունդ, |
|||
Քաղցրավենիքով պատած մահադեղ. |
|||
Մարդիկ հառաջ են վազում սրտաթունդ, |
|||
{{տող|20}}Եվ օրապակաս ընկղմում այնտեղ. |
|||
Մեռելի վրա բարձրաձայն սգում, |
|||
Վաղաժամ մահ են ողբում անդադար, |
|||
Տեսնում, շոշափում, բայց դեռ չեն զգում, |
|||
Եվ դարձյալ շուտով մեռնելու համար... |
|||
{{տող|25}}Ա՜խ, ո՜րքան շատ են ճանապարհները, |
|||
Որ մեզ տանում են դեպի գերեզման, |
|||
Եվ ինչպես մոլի մեր թարմ ուժերը |
|||
Մենք սպառում ենք ձեռքով սեփական... |
|||
</poem>|1890}} |
</poem>|1890}} |
||
01:22, 15 Ապրիլի 2009-ի տարբերակ
← «Դեռ անհիշելի վաղ մանկությունից...» | Հովհաննես Թումանյան |
Ազդ → |
|