Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/477

<5> 4ա Կըդաոնայի բոլորից մեծ, բ Կրդաոնայի Հետո ես մեծ, 11 Իմ ապրուստր դրրրստԼի, 13 Թե մեր փրկողր դու ես որ կաս, 1 — 23 Ահա այսպես բան լինի մարդ Գնա ապրի լի ու հանդարտ ՚ԹոՀլինհի մի կեղեքիչ, Փող \իզեի ու քիչ֊քիչ, Առաջ թեև գազան ու ցեց — Դաոնայի շուտով ես մեծյ ■ վԱսւոծորԵվ բարերար, և խելացի, Մե ո ած օրս էլ պսակ տային Եր որբ ազգից միակ հային։ Կամ թե տերտեր լինեի թող — Խաչր վզիս մեռել թաղող — 10 Աուվւրի վերև միշտ նրստեի, Իմ բանր ղրրրստեի, Ազգն էլ աչքր տնկեր վրաս, Մեր փրկիչր դոլ ես որ կաս, Եվ ծակ բերան ու թերթեր <Հ1 անրնթ.^> էին՝՝ տերտեր, տերտ Թող լինեի— հարկավ տգետ, Ձրիակեր մի վարդապետ, Որ կազմեին խո/ ու գիտուն Իմ անունով կուսակցություն, 20 Աջահամբույր միշտ բերեին, Ջեռս ու փեշերս համբուրեին — Ահա այսպես բան լիներ մարդ, Գնար ապրեր լի ու հանդարտ — Թե չէ լինել ի ծնե գերի Մերկ մ ուս այի ու երգերի, Որդիք ու կին թողած բախտին, Մերձավորի ծաղր ու ծանակ, Ուժից րնկնել անժամ տնակ,