«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/182»–ի խմբագրումների տարբերություն
| Էջի կարգավիճակ | Էջի կարգավիճակ | ||
| - | + | Սրբագրված | |
| Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
Զուռնա են ածում, թմբուկ են զարկում… Այսպիսի դեպքեր շատ են պատահած, |
Զուռնա են ածում, թմբուկ են զարկում… |
||
Այսպիսի դեպքեր շատ են պատահած, |
|||
{{տող|150}}Նույնիսկ Սաքոյին քանի՜սն են պատմած... |
|||
150 նույնիսկ Սաքոյին քանի՜սն են պատմած,*» Եվ հիշողությունն օրերից անցած Ետ կանչեց ձայներ վաղուց մոռացած, Ձայներ ահ ալի, տխուր պատմության, Չար ոգիների գործած չարության։ Տատի խոսքեբր նրա ականջին Ուբվաձայն, երկչոտ հնչեցին կրկին. Հնչեցին երկար, մինչև նրա վառ Երևակայությունր գրգռեցին իսպառ* — Ահա պատկերներ, տգեղ, այլանդակ, |
|||
Եվ հիշողությունն օրերից անցած |
|||
160 Անհեթեթ շարքով, խառբն և անկարգ, Ծանրաշարժ եկան Սաքոյի դիմաց Երևացին և— անցնում են կամաց։ Աչքերը միայն կրակին հառած Ծանըր է շնչում Սաքոն ահ առած, Եվ աոողջ կուրծքր լեռնական մարդու Ալեկոծում է կասկած ահարկու. Այլև ինչ կասկած,— նա հավատում է.** |
|||
Ետ կանչեց ձայներ վաղուց մոռացած, |
|||
VII |
|||
Ձայներ ահալի, տխուր պատմության, |
|||
| ⚫ | |||
Չար ոգիների գործած չարության։ |
|||
| ⚫ | |||
Տատի խոսքերը նրա ականջին |
|||
Պլըզած աչքերն ի՜նչպես են փայլում… Թե աստղեր էին, որ պսպըղացին… Չէ՛, աչքեր էին.., ա՛յ, ծիծաղեցին… Ի՞նչ ոտնաձայն էր, որ կտրովըն եկավ,.» Թեթև քայլերով դռանր մոտեցավ… Ո՞վ պետք է լինի… Ինչո՞ւ չէ խոսում.** Այսպես տարաժամ ի՞նչ բան է ուզում… Բայց ինչպես եղավ, ազազիլ իԼորին Չըպատառոտեր անժամ եկվորին… |
|||
Ուրվաձայն, երկչոտ հնչեցին կրկին. |
|||
| ⚫ | |||
Հնչեցին երկար, մինչև նրա վառ |
|||
176 |
|||
Երևակայությունը գրգռեցին իսպառ:- |
|||
Ահա պատկերներ, տգեղ, այլանդակ, |
|||
{{տող|160}}Անհեթեթ շարքով, խառբն և անկարգ, |
|||
Ծանրաշարժ եկան Սաքոյի դիմաց |
|||
Երևացին և-անցնում են կամաց։ |
|||
Աչքերը միայն կրակին հառած |
|||
Ծանըր է շնչում Սաքոն ահառած, |
|||
Եվ առողջ կուրծքը լեռնական մարդու |
|||
Ալեկոծում է կասկած ահարկու. |
|||
Այլև ինչ կասկած,-նա հավատում է. |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
Պլըզած աչքերն ի՜նչպես են փայլում... |
|||
Թե աստղեր էին, որ պսպըղացին... |
|||
Չէ՛, աչքեր էին... ա՛յ, ծիծաղեցին... |
|||
Ի՞նչ ոտնաձայն էր, որ կտրովըն եկավ... |
|||
Թեթև քայլերով դռանը մոտեցավ... |
|||
Ո՞վ պետք է լինի... Ինչո՞ւ չէ խոսում... |
|||
Այսպես տարաժամ ի՞նչ բան է ուզում... |
|||
Բայց ինչպես եղավ, ազազիլ Զորին |
|||
Չըպատառոտեց անժամ եկվորին... |
|||
| ⚫ | |||
09:59, 8 Մարտի 2019-ի տարբերակ
Զուռնա են ածում, թմբուկ են զարկում… Այսպիսի դեպքեր շատ են պատահած, 150 Նույնիսկ Սաքոյին քանի՜սն են պատմած... Եվ հիշողությունն օրերից անցած Ետ կանչեց ձայներ վաղուց մոռացած, Ձայներ ահալի, տխուր պատմության, Չար ոգիների գործած չարության։ Տատի խոսքերը նրա ականջին Ուրվաձայն, երկչոտ հնչեցին կրկին. Հնչեցին երկար, մինչև նրա վառ Երևակայությունը գրգռեցին իսպառ:- Ահա պատկերներ, տգեղ, այլանդակ, 160 Անհեթեթ շարքով, խառբն և անկարգ, Ծանրաշարժ եկան Սաքոյի դիմաց Երևացին և-անցնում են կամաց։ Աչքերը միայն կրակին հառած Ծանըր է շնչում Սաքոն ահառած, Եվ առողջ կուրծքը լեռնական մարդու Ալեկոծում է կասկած ահարկու. Այլև ինչ կասկած,-նա հավատում է.
VII
«Ո՞վ է հող թափում այս բուխուրակից... Վա՜հ... այն ո՞վ է... երդըկից
170
Դիվական ծիծաղն երեսին նայում...
Պլըզած աչքերն ի՜նչպես են փայլում... Թե աստղեր էին, որ պսպըղացին... Չէ՛, աչքեր էին... ա՛յ, ծիծաղեցին... Ի՞նչ ոտնաձայն էր, որ կտրովըն եկավ... Թեթև քայլերով դռանը մոտեցավ... Ո՞վ պետք է լինի... Ինչո՞ւ չէ խոսում... Այսպես տարաժամ ի՞նչ բան է ուզում... Բայց ինչպես եղավ, ազազիլ Զորին Չըպատառոտեց անժամ եկվորին... 180
Այս ի՞նչպես եկավ... չէ՛, սա ով որ է,