«Էջ:Mikael Nalbandian, vol. 4.djvu/418»–ի խմբագրումների տարբերություն

Ընթացիկ տարբերակը 09:52, 18 Մարտի 2019-ի դրությամբ

Այս էջը սրբագրված է

նկատմամբ, նա ձեռք բերեց բազմաթիվ թշնամիներ։ Իր հետագա գործունեության ընթացքում, Ֆոքսը որպես օպոզիցիայի առաջնորդ, առաջարկեց վերացնել Ամերիկայում ստրկավաճառությունը, լրիվ ազատություն տալ մամուլին։ Ֆրանսիական հեղափոխությունը Ֆոքսը որակեց որպես «համաշխարհային պատմության խոշորագույն և լավագույն իրադարձություն» և կոչ էր անում խաղաղություն կնքել Ֆրանսիայի հետ։

Նալբանդյանը Ֆոքսի նամակի տեքստը վերցրել է «Կոլոկոլի» 1859 թ. դեկտեմբերի 1-ի համարից, որտեղ Գերցենը այդ նամակի օդնությամբ պատասխանել էր ոմն Ելադինի, նրա Բեռլինում հրատարակած հայհոյանքներով լեցուն «Իսկանդիր-Գերցեն»գրբի կապակցությամբ։

Այս փաստը աոաջին անգամ նկատել է Մ. Մխիթարյանը (տե՛ս Մ. Մխիթարյան, «Հյուսիսափայլ ամսագիրը», Ե., 1958, էջ 197)։

Էջ 10, պետիտ տ. 4. «Մեզ հղած հյուրասիրությամբ մեք ավելի երջանիկ ենք, քան թե այն արկածախնդիր կրոնավորը...»— Ակնարկը վերարերում է Խորեն Գալֆայանին, որը հայտնի էր իր սիրային արկածներով և այդ ընթացքում մեկնել էր Թեոդոսիա, Խալիպյան դպրոցում պաշտոնավարելու համար։

Էջ 11, տ. 6. «Որչափ ևս դրվածքի սկզբում գործ դնե պ. Չամուոճյանը. յուր նվիրական վերացյալ և թանձրացյալ բառերը, անշուշտ, կամելով վարագուրել գրելու շարժառիթը...»— Ակնարկում է իր «Հրաշափառ խայտառակություն» հոդվածի դեմ Չամուոճյանի դրած «Խայտառակության քննությունը» հոդվածի հետևյալ տողերը. «Զվարճություններ ալ այն է որ ՝ թե որ այս անունը մենք մեզնե նույն հոդվածին վրա դնելու ըլլայինք նե՝ հոդվածին հեղինակն ալ կողմնակի կերպով մը խայտառակ անվանած պիտի ըլլայինք, որ մեզի ծանր է, որովհետև մեր հակաճառություններու մեջ երբեք թանձրացյալի, այսինքն մեզ դեմ խոսող անձին դեմ խոսիլ չենք ախորժիր, միշտ կնայինք որ խոսքերնուս նպատակը վերացյալը ըլլա, այսինքն ընդդիմախոս հեղինակին միտքը և խոսքը»։ («Մեղու», 1861, հունվարի 31, № 123)։

Էյ 11, տ. 9. «...Գրվածքի հետևությունն է Պողոսը պաշտպանել...» — Կտուց անապատի վանահայր և Վասպուրական գավառի առաջնորդության ձգտող Պողոս վարդապետի չարագործությունների նկարագրությունները «Մեղուում» սկսեցին երևան գալ դեռևս 1859 թվականից, 1859 թ. դեկտեմբերի 10-ին (№ 34) Սվաճյանը «Նարեկավանքին դպրոցը» հոդվածում արդեն ներկայացնում է Պողոս վարդապետի տգիտությունն ու դաժանությունը, որի հրամանով փակվել էր Նարեկա վանքի դպրոցը: Այնուհետև «Մեղուի» 1860 թ. մարտի 10-ին (№ 91)-ում ծանուցումներ են տպվել ժողովրդի մեջ Պողոս վարդապետի մասին եղած ձեռագիր հայտարարությունների մասին, որտեղ մանրամասնորեն նկարագրված են հիշյալ անարժան կրոնավորի կատարած չարագործությունները: 1860 թ. հունիսի 10-ին (№ 100) «Վանցի Պողոս վարդապետը» հոդվածում Սվաճյանը խոսում է Պողոս վարդապետի այն չարագուշակ դերի մասին, որ ձգտելով ստանալ Վասպուրականի առաջնորդությունը, զանազան ստոր միջոցներով իրար դեմ է հանում գավառի բնակչությանը: Դրդելով գավառի քրդերին՝ թալանելոլ գյուղացիների անասունները, նա իբր կարողանում է ետ վերադարձնել դրանք իրենց տերերին և շահել նրանց համակրությունը: 1860 թ. հունիսի 30-ին (№ 101), «Վանեցոց գործը» հոդվածում, Սվաճյանը դարձյալ խոսում է այն մասին, որ պատճառ դառնալով եղբայրասպան կռիվների, Պողոս վարդապետը Վանից փախել է Պոլիս և աշխատում է այնտեղ գլուխ բերել իր առաջնորդության խնդիրը։ Հոկտեմբերի 10-ին (№ 112) «Մեղուն» ծանուցում է, որ Ազգային քաղաքական ժողովը խառը հանձնաժողովին է հանձնել Պողոս վարդապետի վրա եղած ամբաստանությունները քննելու և որ այդ

@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
-նկատմամբ, նա ձեռք բերեց բազմաթիվ թշնամիներ։ Իր հետ ապա գործունեության ընթացքում, Ֆոքսը որպես օպոզիցիայի աոաշնորղ, աոաջարկեց վերացնել Ամեր իկալում
+նկատմամբ, նա ձեռք բերեց բազմաթիվ թշնամիներ։ Իր հետագա գործունեության ընթացքում, Ֆոքսը որպես օպոզիցիայի առաջնորդ, առաջարկեց վերացնել Ամերիկայում ստրկավաճառությունը, լրիվ ազատություն տալ մամուլին։ Ֆրանսիական հեղափոխությունը Ֆոքսը որակեց որպես «համաշխարհային պատմության խոշորագույն և լավագույն իրադարձություն» և կոչ էր անում խաղաղություն կնքել Ֆրանսիայի հետ։
-ստրկավաճառությունը, լրիվ ազատություն տալ մամուլին։ Ֆրանսիական հեղափոխությունը Ֆոքսը որակեց որպես ոհամաշխարհային պատմության խոշորազույն և չավագույն իրադարձություն» և կոչ էր անում խաղաղություն կնքել Ֆրանսիայի հետ։Նալրանդյանը Ֆորսի նամակի տեքստը վերցրել է ոԿոլոկոլի» 1859 թ. դեկտեմբերի 1-ի համարից, որտեդ Գերցենը այդ նամակի օդնությամր պատասխանել էր ոմն
-Ելադինի, նրա Բեոլինոլմ հր ատարակած հայհոյանքներով լեցուն ոԻսկանդիր-Գերցեն»դրբի կապակցությամբ։
+Նալբանդյանը Ֆոքսի նամակի տեքստը վերցրել է «Կոլոկոլի» 1859 թ. դեկտեմբերի 1-ի համարից, որտեղ Գերցենը այդ նամակի օդնությամբ պատասխանել էր ոմն Ելադինի, նրա Բեռլինում հրատարակած հայհոյանքներով լեցուն «Իսկանդիր-Գերցեն»գրբի կապակցությամբ։
-Այս փաստը աոաջին անդամ նկատել է Մ. Մխիթարյանը (տե՛ս Մ. Մխիթարյան,օՀյուսիսափայլ» ամսագիրը», Ե./ 1958, էջ 197)։
-Էջ 10, պետիտ տ. 4. clfbq հղած հյուրասիրաթյամթ մեք ավելի երշանիկ ենք, քան թե այն արկածախնդիր կրոնավորը...»— Ակնարկը վերարերում է Խորեն Գալֆայանին, որը հայտնի էր իր սիրային արկածներով և այդ ընթացքում մեկնել էր Թեոդոսիա, Խալիպյան դպրոցում պաշտոնավարելոլ համար։Էջ 11, տ. 6. «Որշափ ևս դրվածքի սկզբում գործ զնե սլ. Յամուոհյանբ. յար նըվ իրական վեր ացյալ և թանձրացյալ թաոերբ, անշուշտ, կամելով վարազո^լ «յրելու
+Այս փաստը աոաջին անգամ նկատել է Մ. Մխիթարյանը (տե՛ս Մ. Մխիթարյան, «Հյուսիսափայլ ամսագիրը», Ե., 1958, էջ 197)։
-շարժառիթը...»— Ակնարկում է իր * Հրաշափառ խայտառակությոմւ» հոդվածի դեմ Տամոլոճյանի դրած tԽայտառակության քննությունը» հոդվածի հետևյալ տողերը. *վարճոլթյուններ ալ այն է Որ' թե որ այս անունը մենք մեզնե նույն հոդվածին վրա դնե-
-յոլ ըլլայինք նե' հոդվածին հեղինակն ալ կողմնակի կերպով մը խայտառակ անվանած
-պիտի րլյայինք, որ մեզի ծանր է, որովհետև մեր հակաճառություններդ մեջ երբեք
+Էջ 10, պետիտ տ. 4. «Մեզ հղած հյուրասիրությամբ մեք ավելի երջանիկ ենք, քան թե այն արկածախնդիր կրոնավորը...»— Ակնարկը վերարերում է Խորեն Գալֆայանին, որը հայտնի էր իր սիրային արկածներով և այդ ընթացքում մեկնել էր Թեոդոսիա, Խալիպյան դպրոցում պաշտոնավարելու համար։
-թանձրացյալի, այսինքն մեզ դեմ խոսող անձին դեմ խոսիլ չենք ախորժիր, միշտ կնա֊
-յինք որ խոսքերնոլս նպատակը վերացյալը ըւլա, այսինքն ընդդիմախոս հեղինակին
+Էջ 11, տ. 6. «Որչափ ևս դրվածքի սկզբում գործ դնե պ. Չամուոճյանը. յուր նվիրական վերացյալ և թանձրացյալ բառերը, անշուշտ, կամելով վարագուրել գրելու շարժառիթը...»— Ակնարկում է իր «Հրաշափառ խայտառակություն» հոդվածի դեմ Չամուոճյանի դրած «Խայտառակության քննությունը» հոդվածի հետևյալ տողերը. «Զվարճություններ ալ այն է որ ՝ թե որ այս անունը մենք մեզնե նույն հոդվածին վրա դնելու ըլլայինք նե՝ հոդվածին հեղինակն ալ կողմնակի կերպով մը խայտառակ անվանած
-միտքը և խոսքը»։ (էՄեղոլյ, 1861, հունվարի 31, М 123)։
+պիտի ըլլայինք, որ մեզի ծանր է, որովհետև մեր հակաճառություններու մեջ երբեք թանձրացյալի, այսինքն մեզ դեմ խոսող անձին դեմ խոսիլ չենք ախորժիր, միշտ կնայինք որ խոսքերնուս նպատակը վերացյալը ըլլա, այսինքն ընդդիմախոս հեղինակին միտքը և խոսքը»։ («Մեղու», 1861, հունվարի 31, № 123)։
-Էյ 11, տ. 9. «...Գրվածքի հետնությունն է Գոզոսը պաշտպանել...» — Կտուց անա¬
-պատի վանահայր և Վասպոլրական գավառի առաջնորդության ձգտող Պողոս վարդա¬
-պետի չարագործությունների նկարագրությունները ոՄեղոլում» սկսեցին երևան գալ
+Էյ 11, տ. 9. «...Գրվածքի հետևությունն է Պողոսը պաշտպանել...» — Կտուց անապատի վանահայր և Վասպուրական գավառի առաջնորդության ձգտող Պողոս վարդապետի չարագործությունների նկարագրությունները «Մեղուում» սկսեցին երևան գալ դեռևս 1859 թվականից, 1859 թ. դեկտեմբերի 10-ին (№ 34) Սվաճյանը «Նարեկավանքին դպրոցը» հոդվածում արդեն ներկայացնում է Պողոս վարդապետի տգիտությունն ու դաժանությունը, որի հրամանով փակվել էր Նարեկա վանքի դպրոցը: Այնուհետև «Մեղուի» 1860 թ. մարտի 10-ին (№ 91)-ում ծանուցումներ են տպվել ժողովրդի մեջ Պողոս վարդապետի մասին եղած ձեռագիր հայտարարությունների մասին, որտեղ մանրամասնորեն նկարագրված են հիշյալ անարժան կրոնավորի կատարած չարագործությունները: 1860 թ. հունիսի 10-ին (№ 100) «Վանցի Պողոս վարդապետը» հոդվածում Սվաճյանը խոսում է Պողոս վարդապետի այն չարագուշակ դերի մասին, որ ձգտելով ստանալ Վասպուրականի առաջնորդությունը, զանազան ստոր միջոցներով իրար դեմ է հանում գավառի բնակչությանը: Դրդելով գավառի քրդերին՝ թալանելոլ գյուղացիների անասունները, նա իբր կարողանում է ետ վերադարձնել դրանք իրենց տերերին և շահել նրանց համակրությունը: 1860 թ. հունիսի 30-ին (№ 101), «Վանեցոց
-դեռևս 1859 թվականից, 1859 թ. դեկտեմբերի 10-ին (М 34) Սվաճյանը ոնարեկա
+գործը» հոդվածում, Սվաճյանը դարձյալ խոսում է այն մասին, որ պատճառ դառնալով եղբայրասպան կռիվների, Պողոս վարդապետը Վանից փախել է Պոլիս և աշխատում է այնտեղ գլուխ բերել իր առաջնորդության խնդիրը։ Հոկտեմբերի 10-ին (№ 112) «Մեղուն» ծանուցում է, որ Ազգային քաղաքական ժողովը խառը հանձնաժողովին է
-վանքին դպրոցը» հոդվածոս! արդեն ներկայացնում է Պողոս վարդապետի տդիտու-
+հանձնել Պողոս վարդապետի վրա եղած ամբաստանությունները քննելու և որ այդ
-թյոձն ու դաժանությունը, որի հրամանով փակվել էր նարեկա վանքի դպրոցը, Այնու¬
-հետև ոՄեղուի» 1860 թ. մարտի 10-ին (М 91)-ում ծանուցումներ են տպվեէ ժողովրդի
-մեջ Պողոս վարդապետի մասին եղած ձեոագիր հայտարարությունների մասին, որտեղ
-մանրամասնորեն նկարագրված են հիշյալ անարժան կրոնավորի կատարած չարագոր¬
-ծությունները, I860 թ. հունիսի 10-ին (М 100) 'Հանցի Պողոս վարդապետը» հոդվա¬
-ծում Սվաճյանը խոսում է Պողոս վարդապետի այն չարագուշակ դերի մասին, որ ձըգ-
-տեէով ստանալ Վասպոլրականի առաջնորդությունը, զանազան ստոր միջոցներով իրար
-դեմ է հանում գավառի բնակչությանը, Գրգելով գավառի բրդերին' թալանելոլ գյու¬
-ղացիների անասունները, նա իբր կարողանում է ետ վերադարձնեյ դրանք իրենց տե¬
-րերին և շահել նրանց համակրությունը, 1860 թ. հունիսի 30-ին (Н 101), 'Հանեցոց
-գործը» հոդվածում, Սվաճյանը դարձյալ խոսում է այն մասին, որ պատճառ դաոնա¬
-լով եղրայրասպան կռիվների, Պողոո վարդապետը Հանից փախել է Պոլիս և աշխատում
-է այնտեղ դչռխ բերել իր առաջնորդության խնդիրը։ Հոկտեմբերի 10-ին (М 112)
-'Մեղուն» ծանուցում է, որ Ազգային քաղաքական ժողովը խառը հանձնաժողովին է
-հանձնել Պողոո վարդապետի վրա եղած ամբաստանությունները քննելու և որ այղ