«Էջ:Mikael Nalbandian, vol. 4.djvu/415»–ի խմբագրումների տարբերություն

Ընթացիկ տարբերակը 11:06, 18 Մարտի 2019-ի դրությամբ

Այս էջը սրբագրված է

հրատարակած նամակի մը, ասի մարգարեությամբ գալիքին դեմ չհասկցվի. պատճառ սա է, որ պ. Չամուոճյան հուլիսի, օգոստոսի մեջ հանելու «Երևակին» թիվերը, դեկտեմբերի և 1861 հունվարի վերջերը հանելու չափ ետ մնացած է. ասի մեկ նշան մըն է հրատարակչին իր լրագրույն վրա ունեցած մեծ հոգացողության և անոր ընթերցողներուն մեծ փափագով և ախորժանոք հրատարակմանն սպասելուն...»:

էջ 10, տ. 1. «Երևակի» վերագրյալ տետրակը մեզ ուղարկողը...»:

«Երևակի» հիշյալ համարը Նալբանդյանին ուղարկողը, ամենայն հավանականությամբ, եղել է Մատթեոս Մեսրովպի Այվատյանը, որը «Մեղուի» 1861 թ. փետրվարի 10֊ին (№ 124) հանդես է եկել ի պաշտպանություն Նալբանդյանի՝ «Երևակի» 1861 թ.հունվարին № 87-ում Չամուոճյանի «Նալբանդյանի մեկ նամակի վրա» հոդվածի առիթով՝ «Եկեղեցվո կառավարությունը սահմանադրակա՞ն է, թե միապետական» պատասխանով։

Երկար տարիներ Մատթեոս Ալվատյանի անունը մոռացության էր մատնվել նալբանդյանագետների կողմից և միայն 1951 թ. «Տեղեկագրի» № 6-ում գրականագետ Գառնիկ Ստեփանյանը հանդես եկավ «Մ. Նալբանդյանի «Երկու տողում» հիշատակված մի աղավաղման շուրջ» հոդվածով, որտեղ կանգ առնելով անվան շուրջ եղած շփոթի վրա, փորձեց բացատրել Այվատյանի և Նալբանդյանի գաղափարական կապը և առնչությունները։

Դոնի Ռոստովի հրատարակության II հատորում, ամենայն հավանականությամբ,վրիպակի հետևանքով Այվատյան ազգանունը տպագրվել է Այվազյան (Մ. Նալբանդյան, Երկեր, հ. II, Ռոստով, 1906, էջ 271)։

Նալբանդյանի այդ գործը, երրորդ անգամ լույս է տեսել 1939 թ. Արմֆանի հրատարակությամբ, որտեղ նույնպես սպրդել էր նույն սխալը։ 1940 թ. Արմֆանի հրատարակոլթյամբ լույս տեսած Մ. Նալբանդյանի ԵԼԺ III հատորում արդեն օրինականացնելով այդ վրիպակը, կազմողները փորձել են բացատրել «Այվազյանի» ով լինելը, առանց պարզելու թե ի՞նչ բանի համար է Նալբանդյանը շնորհակալություն հայտնում նրան։

Նույնացնելով նրան արևմտահայ հասարակական գործիչ Աբրահամ Այվազյանի հետ, կազմողները անվանական բառարանում տվել են հետևյալ բացատրությունը, «Եղել է «Արևելքի» աշխատակիցներից մեկը։ Իր «Շար հայ կենսագրությանց» գրքի մեջ (1893) խոսում է նաև Նալբանդյանի մասին» (ԵԼԺ, հ. IV, էջ 522)։

«Միքայել Նալբանդյանի երկրորդ ուղևորության հետ կապված մի քանի հարցեր» հոդվածում («Տեղեկագիր», 1949, № 9) Գ. Ստեփանյանը մանրամասնորեն անդրադառնում էր Աբրահամ Այվազյանի անձնավորությանը, սերտ կապ ու գաղափարական միասնություն որոնելով նրա և Նալբանդյանի միջև։ 1952 թ., երբ Մ. Աբեղյանի անվան գրականության ինստիտուտը հրատարակության էր պատրաստում Միքայել Նալբանդյանի միհատորյակը, գրականագետ Լուսիկ Կարապետյանը աոաջինը նկատելով Այվատյան ազգանվան հետագա աղավաղման փաստը, մաանացույց էր արել այն կազմողներին, որոնք և պրպտումներ կատարելով կարողացել էին մոռացությունից դուրս բերել այդ շատ հետաքրքիր գործչի անունն ու գործը:

Սուրբ Փրկիչյան ազգային ճեմարանի ուսումնապետ, Կ. Պոլսի աչքի ընկնող ընտանիքներից մեկի շառավիղ, Մատթեոս Մեսրովպի Այվատյանը եղել է այն ազատախոհ երիտասարդներից մեկը, որոնք համախմբվելով Սվաճյանի «Մեղուի» շուրջ, հետևողական պայքար էին մղում հանուն սահմանադրական կարգերի հաստատման։ Արդեն 1853—58 թթ. Մատթեոս Այվատյանը գործուն մասնակցության է ցուցաբերել «Մասիսին»,

@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 1. / Տող 1. @@
-նով հրատարակած նամակի մը, ասի մարգարեությամբ գալիքին դեմ չհասկցվի. պատճառ սա է, որ պ. Չամսսւճյան հուլիսի, օգոստոսի մեջ հանելու • Երևակին» թիվերը,
+հրատարակած նամակի մը, ասի մարգարեությամբ գալիքին դեմ չհասկցվի. պատճառ սա է, որ պ. Չամուոճյան հուլիսի, օգոստոսի մեջ հանելու «Երևակին» թիվերը, դեկտեմբերի և 1861 հունվարի վերջերը հանելու չափ ետ մնացած է. ասի մեկ նշան մըն է հրատարակչին իր լրագրույն վրա ունեցած մեծ հոգացողության և անոր ընթերցողներուն մեծ փափագով և ախորժանոք հրատարակմանն սպասելուն...»:
-դեկտեմբերի և 1861 հունվարի վերջերը հանելու չափ ետ մնացած է. ասի մեկ նշան մըն է հրատարակլին իր լրագրույն վրա ունեցած մեծ հոգացողության և անոր ընթերքողներուն մեծ փափագով և ախորժանոք հրատարակմանն սպասելուն...»
-էջ 10, տ. 1. «Երևակի» վնրագրյալ աեւորակը մեզ ուղարկողը...»:
+էջ 10, տ. 1. «Երևակի» վերագրյալ տետրակը մեզ ուղարկողը...»:
-• Երևակի» հիշյալ համարը Նալբանգյանին ուղարկողը, ամենայն հավանականությամբ, եղել է Մատթեոս Ծեսրովպի Այվաայանը, որը •Մեղուի» 1861 թ. փետրվարի
-֊ին (M 124) հանդես է եկել ի պաշտպանություն Նալբանդյանի* •Երևակի» 1861 թ.հունվարին ft 87-ում Չամուոճյանի •նալբանդյանի մեկ նամակի վրա» հոդվածի առիթով աԵկեղեցվո կառավարությունը սահմանադրակա՞ն է, թե միապետական» պատասխանով։
+«Երևակի» հիշյալ համարը Նալբանդյանին ուղարկողը, ամենայն հավանականությամբ, եղել է Մատթեոս Մեսրովպի Այվատյանը, որը «Մեղուի» 1861 թ. փետրվարի 10֊ին (№ 124) հանդես է եկել ի պաշտպանություն Նալբանդյանի՝ «Երևակի» 1861 թ.հունվարին № 87-ում Չամուոճյանի «Նալբանդյանի մեկ նամակի վրա» հոդվածի առիթով՝ «Եկեղեցվո կառավարությունը սահմանադրակա՞ն է, թե միապետական» պատասխանով։
-Երկար տարիներ Մատթեոս Ալ վատ յանի անունը մոռացության էր մատնվել նալրանդյանագետների կողմից և միայն 1951 թ. • Տեղեկագրի» Л' 6-ում գրականագետ Գաոնիկ Ստեփան յան ը հանդես եկավ *Մ. Նալբանդյանի էԵրկու տողում» հիշա տակված մի աղգանվան աղավաղման շուրջ» հոդվածով, որտեղ կանգ առնելով անվան շուրջ եղած շփոթի վրա, փորձեց բացատրել Այվատյանի և Նալբանդյանի գաղափարական կապը և առնչությունները։ Դոնի Ռոստովի հրատարակության II հատորում, ամենայն հավանականությամբ,վրիպակի հետևանքով Ս.]ւ|աայա11 ազգանունը տպագրվել է Այւքազյան (Մ. Նալըանդյ ան,
-Երկեր, հ. II, Ռոստով, 1906, էջ 271)։
-Նալրանդյանի այդ գործը, երրորդ անգամ լու յս է տեսել 1939 թ. Արմֆանի հըրատարակությամ ր, որտեղ նույնպես սպրդել էր նույն սխալը։ 1940 թ. Արմֆանի հըրատարակոլթյամր լույս տեսած Մ. Նալբանդյանի ԵԼԺ III հատորում արդեն օրինականացնելով այդ վրիպակը, կազմոդներր փորձել են բացատրել • Այվազյանի» ով լինելր,
+Երկար տարիներ Մատթեոս Ալվատյանի անունը մոռացության էր մատնվել նալբանդյանագետների կողմից և միայն 1951 թ. «Տեղեկագրի» № 6-ում գրականագետ Գառնիկ Ստեփանյանը հանդես եկավ «Մ. Նալբանդյանի «Երկու տողում» հիշատակված մի աղավաղման շուրջ» հոդվածով, որտեղ կանգ առնելով անվան շուրջ եղած շփոթի վրա, փորձեց բացատրել Այվատյանի և Նալբանդյանի գաղափարական կապը և առնչությունները։
-առանց պարզելոլ թե ի՞նչ բանի համար է Նալրանդյանը շնորհակալությո հայտնում
-նրան։Նույնացնելով նրան արևմտահայ հասարակական գործիչ Աբրահամ Այվագյանի հետ, կազմողները անվանական բառարանում տվել են հետևյալ բացատրությունը, «ծղել է •Արևելքի» աշխատակիցներից մեկը։ Իր էՇար հայ կենսագրությանց» գրքի մեջ (1893) խոսում է նաև Նալբանդյանի մասին» (ԵԼԺ, հ. IV, էջ 522)։ ,•Միքայել Նալբանդյանի երկրորդ ուղևորության հետ կապված մի քանի հարցեր»
+Դոնի Ռոստովի հրատարակության II հատորում, ամենայն հավանականությամբ,վրիպակի հետևանքով Այվատյան  ազգանունը տպագրվել է Այվազյան (Մ. Նալբանդյան, Երկեր, հ. II, Ռոստով, 1906, էջ 271)։
-հոդվածում (•Տեղեկագիր», 1949, J4 9) Գ. Ս տեփ ան յան ը մանրամասնորեն անդրադառնում էր Աբրահամ Այվազյանի անձնավորությանը, սերտ կապ ու գաղափարական
-միասնություն որոնելով նրա և Նալբանդյանի միջև։ 1952 թ., երբ Մ. Աբեղյանի անվան դրականության ինստիտուտը հրատարակության էր պատրաստում Միքայել Նալրանդյտնի միհատորյակը, գրականագետ Լուսիկ Կարապետյանը աոաջինը ն կատե լով Այվատյան աղգանվան հետագա աղավաղման փաստը, մաանացույց էր արել այն կազմողներին, որոնք և պրպտումներ կատարելով կարողացել էին մոռացությունից դուրս բերել
-այդ շատ հետաքրքիր դործշի անունն ու գործըէ
+Նալբանդյանի այդ գործը, երրորդ անգամ լույս է տեսել 1939 թ. Արմֆանի հրատարակությամբ, որտեղ նույնպես սպրդել էր նույն սխալը։ 1940 թ. Արմֆանի հրատարակոլթյամբ լույս տեսած Մ. Նալբանդյանի ԵԼԺ III հատորում արդեն օրինականացնելով այդ վրիպակը, կազմողները փորձել են բացատրել «Այվազյանի» ով լինելը, առանց պարզելու թե ի՞նչ բանի համար է Նալբանդյանը շնորհակալություն հայտնում
-Սուրբ Փրկիչյան ազգային ճեմարանի ուսումնապետ, Կ. Պոլ սի աչքի րնկնող րնտանիքներից մեկի շառավիղ, Մատթեոս Մեսրովպի Այվատյանը եղել է այն ազատախոհ երիտասարդներից մեկը, որոնք համախմբվելով Սվաճյանի էՄեղոլի» ջուր*, հետևողական պայքար էին մղում հանուն սահմանադրական կարգերի հաստատման։ Արդեն
+նրան։
-—58 թթ. Մատթեոս Այվատյանը գործուն մասնակցության է ցուցաբերել •Մասի
-kW
+Նույնացնելով նրան արևմտահայ հասարակական գործիչ Աբրահամ Այվազյանի հետ, կազմողները անվանական բառարանում տվել են հետևյալ բացատրությունը, «Եղել է «Արևելքի» աշխատակիցներից մեկը։ Իր «Շար հայ կենսագրությանց» գրքի մեջ (1893) խոսում է նաև Նալբանդյանի մասին» (ԵԼԺ, հ. IV, էջ 522)։
+«Միքայել Նալբանդյանի երկրորդ ուղևորության հետ կապված մի քանի հարցեր» հոդվածում («Տեղեկագիր», 1949, № 9) Գ. Ստեփանյանը մանրամասնորեն անդրադառնում էր Աբրահամ Այվազյանի անձնավորությանը, սերտ կապ ու գաղափարական
+միասնություն որոնելով նրա և Նալբանդյանի միջև։ 1952 թ., երբ Մ. Աբեղյանի անվան գրականության ինստիտուտը հրատարակության էր պատրաստում Միքայել Նալբանդյանի միհատորյակը, գրականագետ Լուսիկ Կարապետյանը աոաջինը նկատելով Այվատյան ազգանվան հետագա աղավաղման փաստը, մաանացույց էր արել այն կազմողներին, որոնք և պրպտումներ կատարելով կարողացել էին մոռացությունից դուրս բերել այդ շատ հետաքրքիր գործչի անունն ու գործը:
+Սուրբ Փրկիչյան ազգային ճեմարանի ուսումնապետ, Կ. Պոլսի աչքի ընկնող ընտանիքներից մեկի շառավիղ, Մատթեոս Մեսրովպի Այվատյանը եղել է այն ազատախոհ երիտասարդներից մեկը, որոնք համախմբվելով Սվաճյանի «Մեղուի» շուրջ, հետևողական պայքար էին մղում հանուն սահմանադրական կարգերի հաստատման։ Արդեն 1853—58 թթ. Մատթեոս Այվատյանը գործուն մասնակցության է ցուցաբերել «Մասիսին»,