«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/349»–ի խմբագրումների տարբերություն
| Էջի կարգավիճակ | Էջի կարգավիճակ | ||
| - | + | Սրբագրված | |
| Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
Ու մին էլ տեսնեմ՝ |
Ու մին էլ տեսնեմ՝ առաջըս կանգնեց |
||
| ⚫ | |||
— ճանաչս ւմ ես ինձ, մեղավոր ղու կին. Տեր֊ինքն է ղրրկել ձեր գեղն ինձ,— ասավ.— |
|||
{{տող|490}}Առաջըս կանգնեց՝ զարզանդ որոտաց. |
|||
| ⚫ | |||
-ճանաչսո՞ւմ ես ինձ, մեղավոր դու կին. |
|||
— Տեսնո ւմ ես,— ասավ,— էս գավազանը, Աչքրղ կըկոխեմ, եթե չրհայտնես, |
|||
Տեր֊ինքն է ղըրկել ձեր գեղն ինձ,-ասավ.- |
|||
9՝եղր չրբերեք էն սատկած շանբ, Սուրբ Գևորգն, ասա, պատվիրեց էսպես. Ւե չէ՝ ձեզ վրրա, ձեր հանդի վըրա Ցասում կրղրրկեմ, կրրակ կրթավւ եմ, 500 Որ արտի֊ցանքսի տեղր սևանա, |
|||
| ⚫ | |||
Երկրնքի նամն ու ցողր կրկապ եմ… Մինչև սասանած լրսում էի ես, եեղըս քարացած տեսած Հրրաշրից> Հովին խառնրվեց, ամպին խաոնրվեց Ու կըըկին անտես եղավ իմ աչքից։ Ու մին էլ տեսնեմ, պատանն ուս երին, Շուրջրս մեռելներ վեր կացան մին֊մին. |
|||
-Տեսնո՞ւմ ես,-ասավ,-էս գավազանը, |
|||
| ⚫ | |||
Աչքըդ կըփոխեմ, եթե չըհայտնես, |
|||
[XXVII] |
|||
Գեղը չըբերեք էն սատկած շանը, |
|||
510 «Մեզ մոտ չըբերե՜ք, մեր գյուղ չրբերե ք… Հեռո՜ւ մ եղանից աստծու կըրակը… Հեռո՜ւ կոըցըրեք, գրժոխքր տարեք Աստծու ատածի հարամ դիակը… Խավար սարսափով թընդում է, գոռում |
|||
Սուրբ Գևորգն, ասա, պատվիրեց էսպես. |
|||
գտոլղը կիաված սև ամպի նըման. Ու իգիթն անթաղ ընկած է ձորում. ԼՈւ մայրը հոգնած նըվում է վըրանյ։ |
|||
Թե չէ՝ ձեզ վըրա, ձեր հանդի վըրա |
|||
| ⚫ | |||
Ցասում կըղըրկեմ, կըրակ կըթափեմ, |
|||
| ⚫ | |||
{{տող|500}}Որ արտի֊ցանքսի տեղր սևանա, |
|||
Երկընքի նամն ու ցողը կըկապեմ… |
|||
Մինչև սասանած լըսում էի ես, |
|||
Տեղըս քարացած տեսած Հըրաշքից, |
|||
Հովին խառնըվեց, ամպին խառնըվեց |
|||
Ու կըրկին անտես եղավ իմ աչքից։ |
|||
Ու մին էլ տեսնեմ, պատանն ուսերին, |
|||
Շուրջրս մեռելներ վեր կացան մին֊մին. |
|||
| ⚫ | |||
Մեզ մոտ չըբերեք էն չարի զարմին… |
|||
{{Կենտրոն|[XXVII]}} |
|||
{{տող|510}}«Մեզ մոտ չըբերե՜ք, մեր գյուղ չըբերե՜ք… |
|||
Հեռո՜ւ մեզանից աստծու կըրակը… |
|||
Հեռո՜ւ կորցըրեք, դըժոխքը տարեք |
|||
Աստծու ատածի հարամ դիակը… |
|||
Խավար սարսափով թընդում է, գոռում |
|||
Ողջ գյուղը կիտված սև ամպի նըման. |
|||
Ու իգիթն անթաղ ընկած է ձորում. |
|||
[Ու մայրը հոգնած նըվում է վըրան։] |
|||
___________________________________________________________ |
|||
{{տող|489}}Դեղին թիկունքով մի սև ձիավոր… |
|||
| ⚫ | |||
11:36, 25 Ապրիլի 2019-ի տարբերակ
Ու մին էլ տեսնեմ՝ առաջըս կանգնեց Դեզին թիկունքով մի բոզ ձիավոր... 490 Առաջըս կանգնեց՝ զարզանդ որոտաց. -ճանաչսո՞ւմ ես ինձ, մեղավոր դու կին. Տեր֊ինքն է ղըրկել ձեր գեղն ինձ,-ասավ.- -Երեսըս,-ասի,-քու ոտի տակին… -Տեսնո՞ւմ ես,-ասավ,-էս գավազանը, Աչքըդ կըփոխեմ, եթե չըհայտնես, Գեղը չըբերեք էն սատկած շանը, Սուրբ Գևորգն, ասա, պատվիրեց էսպես. Թե չէ՝ ձեզ վըրա, ձեր հանդի վըրա Ցասում կըղըրկեմ, կըրակ կըթափեմ, 500 Որ արտի֊ցանքսի տեղր սևանա, Երկընքի նամն ու ցողը կըկապեմ… Մինչև սասանած լըսում էի ես, Տեղըս քարացած տեսած Հըրաշքից, Հովին խառնըվեց, ամպին խառնըվեց Ու կըրկին անտես եղավ իմ աչքից։ Ու մին էլ տեսնեմ, պատանն ուսերին, Շուրջրս մեռելներ վեր կացան մին֊մին. -Մեղք ե՜նք, թողարեք, որ հանգիստ քնենք. Մեզ մոտ չըբերեք էն չարի զարմին…
[XXVII]
510 «Մեզ մոտ չըբերե՜ք, մեր գյուղ չըբերե՜ք… Հեռո՜ւ մեզանից աստծու կըրակը… Հեռո՜ւ կորցըրեք, դըժոխքը տարեք Աստծու ատածի հարամ դիակը… Խավար սարսափով թընդում է, գոռում Ողջ գյուղը կիտված սև ամպի նըման. Ու իգիթն անթաղ ընկած է ձորում. [Ու մայրը հոգնած նըվում է վըրան։]
___________________________________________________________
489
Դեղին թիկունքով մի սև ձիավոր…
516
Ու ղաչաղն անթաղ ընկած է ձորում.