«Էջ:Muratsan, vol. 6.djvu/397»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
քբ
 
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Չսրբագրված
+
Սրբագրված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
— Սրա հեռանալն ինձ շփոթեց. բայց պետք է օգնել,__
— Սրա հեռանալն ինձ շփոթեց. բայց պետք է օգնել,__
ասացի ես և բարձրացա նստարանը, որպեսզի քրոջ կապս-
ասացի ես և բարձրացա նստարանը, որպեսզի քրոջ կապո-
ցը դարակից իջեցնեմ.
ցը դարակից իջեցնեմ.
Բայց ինչ կապոց. երկար ու լայն մի տոպրակ էր գա,
Բայց ինչ կապոց. երկար ու լայն մի տոպրակ էր դա,
կապարի ծանրությամբ, քաշում էի, քաշում և չէր շարժվում
կապարի ծանրությամբ, քաշում էի, քաշում և չէր շարժվում
տեղից։
տեղից։
Տող 19. Տող 19.
րը, իրենց իրեղեններով, որոնց և մոտեցրի մեր քրոջ
րը, իրենց իրեղեններով, որոնց և մոտեցրի մեր քրոջ
գույքը։
գույքը։
Պքատֆորմը, սակայն, այնպիսի գիրք ուներ, որ կառքե¬
Պլատֆորմը, սակայն, այնպիսի դիրք ուներ, որ կառքե¬
րը նրան չէին կարող մոտենալ։ Ես սպասում էի թե ահա,
րը նրան չէին կարող մոտենալ։ Ես սպասում էի թե ահա,
ուր որ է, կգա մի բեռնակիր, որին և կհանձնեի բերածս ծան-
ուր որ է, կգա մի բեռնակիր, որին և կհանձնեի բերածս ծան-
Տող 26. Տող 26.
վերջին անգամ էլ կուշտ նայեմ գեղեցիկ քրոջը, բնության
վերջին անգամ էլ կուշտ նայեմ գեղեցիկ քրոջը, բնության
այն հրաշակերտին, որ բոլորովին անգիտակ յուր գեղեցկու¬
այն հրաշակերտին, որ բոլորովին անգիտակ յուր գեղեցկու¬
թյան զորությանը, կանգնած էր մյուսների հետ իբրև մի ՛ան¬
թյան զորությանը, կանգնած էր մյուսների հետ իբրև մի ան¬
տեր ու խղճուկ արարած..., Եվ սակայն հենց այստեղ, կա-
տեր ու խղճուկ արարած...: Եվ սակայն հենց այստեղ, կա-
թոլիկության ստրուկ այդ խմբի մեջ, ես առաջին անգամ նը-
թոլիկության ստրուկ այդ խմբի մեջ, ես առաջին անգամ նը-
րան ճանաչեցի լավապես։ Մի կին, որ յուր հետ քարշ է տալիս
րան ճանաչեցի լավապես։ Մի կին, որ յուր հետ քարշ է տալիս
Տող 34. Տող 34.
պչրող և ոչ էլ բնությունից իրեն տված հարստության արժեքը
պչրող և ոչ էլ բնությունից իրեն տված հարստության արժեքը
գիտցող էակ:
գիտցող էակ:

300

18:33, 13 Հունիսի 2019-ի տարբերակ

Այս էջը սրբագրված է

— Սրա հեռանալն ինձ շփոթեց. բայց պետք է օգնել,__ ասացի ես և բարձրացա նստարանը, որպեսզի քրոջ կապո- ցը դարակից իջեցնեմ. Բայց ինչ կապոց. երկար ու լայն մի տոպրակ էր դա, կապարի ծանրությամբ, քաշում էի, քաշում և չէր շարժվում տեղից։ — Թողեք, խնդրեմ, ես ինքս կառնեմ,— ասում էր գթու- թյան քույրը։ Բայց ես մի կերպ վար իջեցրի ծանրոցը, որ երևի յուր մեջ պարունակում էր գթության քրոջ բոլոր շար¬ ժական գույքը։ Գնացքը կանգ առավ։ Բայց ինչպես շատ կայարաննե¬ րում, նույնպես և այստեղ ոչ մի բեռնակիր ներս չեկավ իրե- ղենները դուրս հանելու։ Ստիպված էի ծառայությունս շարու¬ նակել, որովհետև քույրը ինքն էր կամենում դուրս հանել այդ կոշտ ծանրոցը, որ անկարելի էր թույլատրել։ Այսուամենայ- նիվ, մինչև որ տոպրակը հանեցի վագոնից և հասցրի պլատ¬ ֆորմը, հոգիս դուրս եկավ։ Այստեղ էին արդեն գթության քրոջ ուրիշ ընկերուհինե¬ րը, իրենց իրեղեններով, որոնց և մոտեցրի մեր քրոջ գույքը։ Պլատֆորմը, սակայն, այնպիսի դիրք ուներ, որ կառքե¬ րը նրան չէին կարող մոտենալ։ Ես սպասում էի թե ահա, ուր որ է, կգա մի բեռնակիր, որին և կհանձնեի բերածս ծան- րոցը։ Այդ պատճառով կանգնած սպասում էի և միևնույն Ժամանակ, օգուտ քաղում այդ վայրկյաններից, որպեսզի մի վերջին անգամ էլ կուշտ նայեմ գեղեցիկ քրոջը, բնության այն հրաշակերտին, որ բոլորովին անգիտակ յուր գեղեցկու¬ թյան զորությանը, կանգնած էր մյուսների հետ իբրև մի ան¬ տեր ու խղճուկ արարած...: Եվ սակայն հենց այստեղ, կա- թոլիկության ստրուկ այդ խմբի մեջ, ես առաջին անգամ նը- րան ճանաչեցի լավապես։ Մի կին, որ յուր հետ քարշ է տալիս կոշտ կտավից կարած, գռեհիկ տեսքով և միայն մշակի ուսին վայել այդպիսի մի տոպրակ, նա չէ կարող լինել ոչ կոկետ, ոչ պչրող և ոչ էլ բնությունից իրեն տված հարստության արժեքը գիտցող էակ: