«Էջ:Muratsan, vol. 6.djvu/5»–ի խմբագրումների տարբերություն

18:37, 27 Նոյեմբերի 2019-ի տարբերակ

Այս էջը հաստատված է

ԱՐԱՐՎԱԾ ԱՌԱՋԻՆ

ԱՌԱՋԻՆ ՊԱՏԿԵՐ

Ջալալ իշխանի պալատում սրբատաշ քարերից շինված մի սրահ կամարակապ առաստաղով, նեղ և սրածայր պատուհաններով, որոնք ագուցած են գույնգգույն ապակիներով: Սրահն ունի երկու հակադիր սրակամար դռներ: Պատերի մոտ դրված են հնատարազ աթոռներ ու բազմոցներ. վերջինները ծածկված են մետաքսով: Սրահի հատակը ծածկված է գորգերով:

ՏԵՍԻԼ Ա

Ասպրամ և Սուրիկ

ԱՍՊՐԱՄ.— Ինչո՞ւ համար ես հետաքրքրվում, Սուրիկ։
ՍՈԻՐԻԿ.— Նրա համար, որ դու սովորութուն չունիս օրիորդ
Ռուզանի կացարանը հաճախելու, իսկ վերջին օրերս բոլոր ժամանակդ այս սրահներումն են անցնում։
ԱՍՊՐԱՄ. — Այդ դու արդեն նկատե՞լ ես։
ՍՈԻՐԻԿ.— Ոչ միայն ես, այլև պալատի ծառաները:
ԱՍՊՐԱՄ.— Օ՛, այդ լավ չէ։ Ես չէի կամենալ, որ իմ քայլերը
ուրիշները դիտեին։
ՍՈԻՐԻԿ.— Գիտե՞ս, Ասպրամ, փասյաններն էլ ճիշտ քեզ
նման են մտածում. գլուխները խրում են ձյունի մեջ և
կարծում են թե՝ որսորդի աչքերից ծածկվեցին։
ԱՍՊՐԱՄ.— էհ, ի՞նչ անենք։ Կինը հո փասյանից ավելի չի
կարող մտածել։

@@ Էջի մարմին (ներառվելու է). / Էջի մարմին (ներառվելու է). @@
@@ Տող 3. / Տող 3. @@
 {{Կենտրոն|'''ԱՌԱՋԻՆ ՊԱՏԿԵՐ'''}}
-Ջալալ իշխանի պալատում սրբատաշ քարերից շինված մի սրահ կամարակապ առաստաղով, նեղ և սրածայր պատուհաններով, որոնք ագուցած են
+Ջալալ իշխանի պալատում սրբատաշ քարերից շինված մի սրահ կամարակապ առաստաղով, նեղ և սրածայր պատուհաններով, որոնք ագուցած են գույնգգույն ապակիներով: Սրահն ունի երկու հակադիր սրակամար դռներ: Պատերի մոտ դրված են հնատարազ աթոռներ ու բազմոցներ. վերջինները ծածկված են մետաքսով: Սրահի հատակը ծածկված է գորգերով:
-գույնգգույն ապակիներով: Սրահն ունի երկու հակադիր սրակամար դռներ:
-Պատերի մոտ դրված են հնատարազ աթոռներ ու բազմոցներ. վերջինները ծածկված են մետաքսով: Սրահի հատակը ծածկված է գորգերով:
+{{Պիես|
 {{Կենտրոն|'''ՏԵՍԻԼ Ա'''}}
 {{Կենտրոն|'''Ասպրամ և Սուրիկ'''}}
+ԱՍՊՐԱՄ.— +Ինչո՞ւ համար ես հետաքրքրվում, Սուրիկ։
+ՍՈԻՐԻԿ.— +Նրա համար, որ դու սովորութուն չունիս օրիորդ
-ԱՍՊՐԱՄ.- Ինչո՞ւ համար ես հետաքրքրվում, Սուրիկ։ <br />
+Ռուզանի կացարանը հաճախելու, իսկ վերջին օրերս բոլոր ժամանակդ այս սրահներումն են անցնում։
-ՍՈԻՐԻԿ.— Նրա համար, որ դու սովորութուն չունիս օրիորդ
+ԱՍՊՐԱՄ. — +Այդ դու արդեն նկատե՞լ ես։
-Ռուզանի կացարանը հաճախելու, իսկ վերջին օրերս բոլոր ժամանակդ այս սրահներումն են անցնում։<br />
+ՍՈԻՐԻԿ.— +Ոչ միայն ես, այլև պալատի ծառաները:
-ԱՍՊՐԱՄ. — Այդ դու արդեն նկատե՞լ ես։<br />
+ԱՍՊՐԱՄ.— +Օ՛, այդ լավ չէ։ Ես չէի կամենալ, որ իմ քայլերը
-ՍՈԻՐԻԿ.— Ոչ միայն ես, այլև պալատի ծառաները:<br />
+ուրիշները դիտեին։
-ԱՍՊՐԱՄ.— Օ՛, այդ լավ չէ։ Ես չէի կամենալ, որ իմ քայլերը
+ՍՈԻՐԻԿ.— +Գիտե՞ս, Ասպրամ, փասյաններն էլ ճիշտ քեզ
-ուրիշները դիտեին։<br />
-ՍՈԻՐԻԿ.— Գիտե՞ս, Ասպրամ, փասյաններն էլ ճիշտ քեզ
 նման են մտածում. գլուխները խրում են ձյունի մեջ և
 կարծում են թե՝ որսորդի աչքերից ծածկվեցին։
-ԱՍՊՐԱՄ.— էհ, ի՞նչ անենք։ Կինը հո փասյանից ավելի չի
+ԱՍՊՐԱՄ.— +էհ, ի՞նչ անենք։ Կինը հո փասյանից ավելի չի
 կարող մտածել։
+}}