«Էջ:Սայաթ-Նովա, Խաղեր.djvu/21»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
 
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Սրբագրված
+
Հաստատված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 12. Տող 12.
Աշխարիս շըվաք իս անում սալբու-չինար իս, գովե՛լի:
Աշխարիս շըվաք իս անում սալբու-չինար իս, գովե՛լի:


Ցիս քիզանից չիմ հեռանա, թե չըհասնի մահիս վադեն,
Յիս քիզանից չիմ հեռանա, թե չըհասնի մահիս վադեն,
Ցիփ միոանիմ, շա՛ղ տու վըրես դաստամազի թիլի շադեն.
Յիփ միռանիմ, շա՛ղ տու վըրես դաստամազի թիլի շադեն.
Հենչաք ըլի՝ ո՛ւրախ կենաս. Սայաթ-Նովեն առնե ղադեն.
Հենչաք ըլի՝ ո՛ւրախ կենաս. Սայաթ-Նովեն առնե ղադեն.
{{տող|20}}Շատ մարթ կոսե, թե յար ունիմ, դուն ո՛ւրիշ յար իս, գովե՛լի:
{{տող|20}}Շատ մարթ կոսե, թե յար ունիմ, դուն ո՛ւրիշ յար իս, գովե՛լի:

Ընթացիկ տարբերակը 09:27, 23 Դեկտեմբերի 2019-ի դրությամբ

Այս էջը հաստատված է

Տեսնողըն հելբաթ կու մընա էտ քու սիրուն մահ-ջամալիտ,
Աշխարումըս նոր դուս էկած թազա նուգբար իս, գովե՛լի:

Արի միզիդ մե լա՛վ կացի, ղուրբան ըլիմ մուրվաթումըն.
10 Ման էկա յիրգիր՝ չըտեսա էտ քու նըման ջուրաթումըն,
Վո՛ւնց Հընդու դիարումըն կա, վո՛ւնց Փըռանգի սուրաթումըն.
Քաշվիլ իս քարգահի մեչըն. ուրիշ թահար իս, գովե՛լի:

Թարիփըտ դավթար իմ արի, փիլ պիտի, վուր գիըքըն տանե.
Դուն քու մըտկի հիդ մի՛ էհա, էտ խիալըն ճըտկետ հա՛նե,
15 Մեչկըտ՝ հադիդեմեն քաշած սիրմա մավթուլի նըման է,
Աշխարիս շըվաք իս անում սալբու-չինար իս, գովե՛լի:

Յիս քիզանից չիմ հեռանա, թե չըհասնի մահիս վադեն,
Յիփ միռանիմ, շա՛ղ տու վըրես դաստամազի թիլի շադեն.
Հենչաք ըլի՝ ո՛ւրախ կենաս. Սայաթ-Նովեն առնե ղադեն.
20 Շատ մարթ կոսե, թե յար ունիմ, դուն ո՛ւրիշ յար իս, գովե՛լի:

էս դաստա-բեդաստա երգի հանգով է:

5


Յիս մե ղարիբ բըլբուլի պես, դուն օսկե ղափազի նըման.
Էրեսըս դի վուտիտ տակըն՝ ա՛նցկաց փիանդազի նըման.
Յա՛ր, քիզիդ խոսիլ իմ ուզում՝ շահի իլթիմազի նըման.
Աջայիբ սուրաթի տեր իս՝ ռանգըտ է գուլգազի նըման:

5 Յա՛ր, մըտիլ իս բաղչի մեչըն, աջայիբ սեյրան իս անում.
Շուղկըտ արեգագի նման է՝ տեսնողին հեյրան իս անում.
Ջիգաըըս կըրակ իս տըվի, էրվում իմ՝ բիրյան իս անում.
Վո՛ւնց մե գոզալ չէ ունեցի էտ քու արած նազի նըման:

Հենց իմացի, յա՛ր, քու ղուլն իմ, թանգ հախով գընած չըըաղ իմ.
10 Քու դըռանըտ նընգած ըլիմ, ով տեսնե, ասե՝ տուսաղ իմ.
էշխեմետ հիվանդացիլ իմ, վո՛ւնց միռնում իմ, վո՛ւնց թե սաղ իմ.
Ծովի պես ուրղան իմ տալիս, գըժվիլ իմ Արազի նըման:

Ով կու տեսնե, ջունուն կուլի՝ բարգ էրեսիտ խալ իս անում.
Էլ ջուքամըն դո՛ւն կու քաշիս, չուն մահիս խիալ իս անում.