«Էջ:Muratsan, vol. 6.djvu/213»–ի խմբագրումների տարբերություն

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
 
 
Էջի կարգավիճակԷջի կարգավիճակ
-
Սրբագրված
+
Հաստատված
Էջի մարմին (ներառվելու է).Էջի մարմին (ներառվելու է).
Տող 1. Տող 1.
ես՝ աշխարհը կլոր ա, ես էլ ասում եմ՝ բա խի՞ չէ թոլ ըլում էդ ծովն ընկնում:
Կամսարյանը նորեն ծիծաղեց և ապա տեսնելով, որ տիրացուն տարակուսած նայում է իրեն, սկսեց մի քանի համառոտ տեղեկություններ տալ նրան երկրի, լուսնի ու արևի կազմության և նրանց շարժումների մասին:
Կամսարյանը նորեն ծիծաղեց և ապա տեսնելով, որ տիրացուն տարակուսած նայում է իրեն, սկսեց մի քանի համառոտ տեղեկություններ տալ նրան երկրի, լուսնի ու արևի կազմության և նրանց շարժումների մասին:

Մոսին ուշադրությամբ լսում էր նրան և երբեմն երբեմն գլուխը շարժելով ասում.
Մոսին ուշադրությամբ լսում էր նրան և երբեմն երբեմն գլուխը շարժելով ասում.
—Հլե տե′ս ինչե′ր ա ըլե աշխարհում է՜... փառքդ շատ
ըլի, աստված ջան, բա էս խի՞ մեզ ըսենք հայվան ես ստեղծել։


—Հլե տե′ս ինչե′ր ա ըլե աշխարհում է՜... փառքդ շատ ըլի, աստված ջան, բա էս խի՞ մեզ ըսենք հայվան ես ստեղծել։
— Ա′ Սոս, ես ընենց եմ մացել, թե դու էդ բաները չիմ

(բոլորը) գիդում ես. բա էլ ըևչի՜ վարժապետ ես, որ բան չես իմանում,— նկատեց կառապանը չարախնդությամբ։
— Ա′ Սոս, ես ընենց եմ մացել, թե դու էդ բաները չիմ (բոլորը) գիդում ես. բա էլ ընչի՜ վարժապետ ես, որ բան չես իմանում,— նկատեց կառապանը չարախնդությամբ։


— Ա, ես ո՞րդիան մանամ, ես հու խալիս (իսկական)
— Ա, ես ո՞րդիան մանամ, ես հու խալիս (իսկական) վարժապետ չեմ,— խոստովանեց տիրացուն յուր տկարությունը:
վարժապետ չեմ,— խոստովանեց տիրացուն յուր տկարությունը:


— Բա խի՞ ես րեխանց կարդացնում։
— Բա խի՞ ես րեխանց կարդացնում։
Տող 21. Տող 19.
— Օրինա՞կ։
— Օրինա՞կ։


— Օրինակ, Սաղմոս, Պարգև֊Մանկանց, Մայրենի լեզու,
— Օրինակ, Սաղմոս, Պարգև-Մանկանց, Մայրենի լեզու, Ավետարան, Եփրեմ-խորի...
Ավետարան, Եփրեմ-խորի...


— Առաջ ո՞րն ես կարդացնում:
— Առաջ ո՞րն ես կարդացնում:


— Առաջ «այբ-բենի» տետրը, եդուց ով ինչ գիր բերում
— Առաջ «այբ-բենի» տետրը, եդուց ով ինչ գիր բերում են, նրանից էլ սկսում եմ։
են, նրանից էլ սկսում եմ։


— Ինչպե՞ս, ամեն մեկը մի ջոկ գրքի վրա՞ է կարդում։
— Ինչպե՞ս, ամեն մեկը մի ջոկ գրքի վրա՞ է կարդում։
Տող 35. Տող 31.
— Ինչո՞ւ ամենքին մի տեսակ գրքի վըա չես կարդացնում։
— Ինչո՞ւ ամենքին մի տեսակ գրքի վըա չես կարդացնում։


— Էդ ո՞նց կըլի։ Ընենց մարդ կա, որ տանը Սաղմոս ունի, ընենց մարդ էլ կա, որ Պարգև-Մանկանց ունի, յա չէ, Ավետարան, յա Մայրենի լեզու, բերում ա հու ասում, վարժապետ, քե մատաղ, րեխին էս գիրը կարդացրու, հազիր տանն ունենք, մին էլ վեր չկենամ գնամ Դիլի, յա Րևան, նոր մեկելանց գիր առնեմ. աղքատ մարդ եմ, կարալ չեմ գրի փող տալ... Ես էլ վեր եմ ունում էն գիրը կարդացնում։
— Էդ ո՞նց կըլի։ Ընենք մարդ կա, որ տանը Սաղմոս
ունի, ընենք մարդ էլ կա, որ Պարգև-Մանկանց ունի, յա չէ, Ավետարան, յա Մայրենի լեզու, բերում ա հու ասում, վարժապետ, քե մատաղ, րեխին էս գիրը կարդացրու, հազիր

Ընթացիկ տարբերակը 16:12, 27 Դեկտեմբերի 2019-ի դրությամբ

Այս էջը հաստատված է

Կամսարյանը նորեն ծիծաղեց և ապա տեսնելով, որ տիրացուն տարակուսած նայում է իրեն, սկսեց մի քանի համառոտ տեղեկություններ տալ նրան երկրի, լուսնի ու արևի կազմության և նրանց շարժումների մասին:

Մոսին ուշադրությամբ լսում էր նրան և երբեմն երբեմն գլուխը շարժելով ասում.

—Հլե տե′ս ինչե′ր ա ըլե աշխարհում է՜... փառքդ շատ ըլի, աստված ջան, բա էս խի՞ մեզ ըսենք հայվան ես ստեղծել։

— Ա′ Սոս, ես ընենց եմ մացել, թե դու էդ բաները չիմ (բոլորը) գիդում ես. բա էլ ընչի՜ վարժապետ ես, որ բան չես իմանում,— նկատեց կառապանը չարախնդությամբ։

— Ա, ես ո՞րդիան մանամ, ես հու խալիս (իսկական) վարժապետ չեմ,— խոստովանեց տիրացուն յուր տկարությունը:

— Բա խի՞ ես րեխանց կարդացնում։

— Ընդուր որ կարդացրածս իմանում եմ:

— Ի՞նչ ես կարդացնում,— հետաքրքրվեց Կամսարյանը:

— Ի′նչ որ ձեռք ա տալիս։

— Օրինա՞կ։

— Օրինակ, Սաղմոս, Պարգև-Մանկանց, Մայրենի լեզու, Ավետարան, Եփրեմ-խորի...

— Առաջ ո՞րն ես կարդացնում:

— Առաջ «այբ-բենի» տետրը, եդուց ով ինչ գիր բերում են, նրանից էլ սկսում եմ։

— Ինչպե՞ս, ամեն մեկը մի ջոկ գրքի վրա՞ է կարդում։

— Բա՞ ։

— Ինչո՞ւ ամենքին մի տեսակ գրքի վըա չես կարդացնում։

— Էդ ո՞նց կըլի։ Ընենց մարդ կա, որ տանը Սաղմոս ունի, ընենց մարդ էլ կա, որ Պարգև-Մանկանց ունի, յա չէ, Ավետարան, յա Մայրենի լեզու, բերում ա հու ասում, վարժապետ, քե մատաղ, րեխին էս գիրը կարդացրու, հազիր տանն ունենք, մին էլ վեր չկենամ գնամ Դիլի, յա Րևան, նոր մեկելանց գիր առնեմ. աղքատ մարդ եմ, կարալ չեմ գրի փող տալ... Ես էլ վեր եմ ունում էն գիրը կարդացնում։