«Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ3.djvu/347»–ի խմբագրումների տարբերություն
չ Բոտ ― Ավտոմատիկ տեքստի փոխարինում (- + ) |
|||
| Էջի կարգավիճակ | Էջի կարգավիճակ | ||
| - | + | Սրբագրված | |
| Էջի մարմին (ներառվելու է). | Էջի մարմին (ներառվելու է). | ||
| Տող 1. | Տող 1. | ||
Ուզում էր Ֆրրան մորթել աչքը բաց։ |
Ուզում էր Ֆրրան մորթել աչքը բաց։ |
||
— Դե իմ անունով |
— Դե իմ անունով երդվիր, անըզգամ, |
||
Որ էլ Սարոյին դու չես սիրելու, |
|||
Թե չէ՝ տեսնում ես, խանչալը հանած, |
|||
Մինչև դաստակը սիրտդ եմ խըրելու։ |
|||
— |
— Քու ոտի հողն եմ, Մոսի ջան, Մոսի... |
||
Դու քու եսիրին երդո՞ւմ ես տալիս... |
|||
Ես էլ Սարոյին չեմ սիրում, ասի, |
Ես էլ Սարոյին չեմ սիրում, ասի, |
||
Տեսնո՞ւմ ես— չոքած ի՜նչպես եմ լալիս... |
|||
— Դու խաբո՞ւմ ես ինձ, < |
— Դու խաբո՞ւմ ես ինձ, <...> խաբեբա. |
||
Չե՞ս սիրում ասիր, էն ինչ է հապա, |
|||
Էն ինչ է հապա, որ տեղն ենք մըտնում, |
|||
Հեկեկում ես դու գիշերվա մըթնում... |
|||
Էն ինչ է հապա, որ դու երազում |
|||
Սարո ջան, Սարո՜ ... Սարո ես ասում... |
|||
— Մոսի շան. Մոսի, |
— Մոսի շան. Մոսի, գըլխովըդ ման գամ, |
||
Ինձ մի՛ ըսպանիր, ինձ թող էս անգամ. |
|||
էլ |
էլ չեմ սիրիլ ես, երբ դու չես ուզում, |
||
Էլ չեմ կանչիլ ես նըրան երազում... |
|||
Ինձ մի՛ ըսպանիր, ղամեղ տար հեռու... |
|||
Քու քո՞ւյրը չեմ ես... իմ Մոսին չես դո՞ւ... |
|||
XX |
XX |
||
Այս թըշվառ օրից թըշնամի դարձան Ախպեր տըղերքը այս դեպքի համար, 450 Ընկեր֊բարեկամ գընտցին, եկան, |
|||
Այս թըշվառ օրից թըշնամի դարձան |
|||
Կըրկին հաշտության չեղավ մի հընար։ էն ո՞ր Մ ոսին էր, անկոտրում Մ ոսին, Որ սւչոր դեռ բաց այս լույս աշխարքում Իրեն հարազատ րըրոչ՜ր տեսներ նամարդ ընկերի—Սարոյի գըրկում՝* Դուցե գիշերս էլ, իր հերսից անքուն, Ուզում է շահել քըրոջն րսսլանհ, Սաբոյի անունն ու սերը թաքուն Խանչալի ծայրով սըրտիցը հանի։ |
|||
Ախպեր տըղերքը այս դեպքի համար, |
|||
Ընկեր-֊բարեկամ գընացին, եկան, |
|||
Կըրկին հաշտության չեղավ մի հընար։ |
|||
Էն ո՞ր Մոսին էր, անկոտրում Մոսին, |
|||
Որ աչքը դեռ բաց այս լույս աշխարքում |
|||
Իրեն հարազատ քըրոջը տեսներ |
|||
Նամարդ ընկերի—Սարոյի գըրկում։ |
|||
Գուցե գիշերս էլ, իր հերսից անքուն, |
|||
Ուզում է ջահել քըրոջն ըսպանի, |
|||
Սարոյի անունն ու սերը թաքուն |
|||
Խանչալի ծայրով սըրտիցը հանի։ |
|||
07:53, 9 Մայիսի 2015-ի տարբերակ
Ուզում էր Ֆրրան մորթել աչքը բաց։ — Դե իմ անունով երդվիր, անըզգամ, Որ էլ Սարոյին դու չես սիրելու, Թե չէ՝ տեսնում ես, խանչալը հանած, Մինչև դաստակը սիրտդ եմ խըրելու։ — Քու ոտի հողն եմ, Մոսի ջան, Մոսի... Դու քու եսիրին երդո՞ւմ ես տալիս... Ես էլ Սարոյին չեմ սիրում, ասի, Տեսնո՞ւմ ես— չոքած ի՜նչպես եմ լալիս... — Դու խաբո՞ւմ ես ինձ, <...> խաբեբա. Չե՞ս սիրում ասիր, էն ինչ է հապա, Էն ինչ է հապա, որ տեղն ենք մըտնում, Հեկեկում ես դու գիշերվա մըթնում... Էն ինչ է հապա, որ դու երազում Սարո ջան, Սարո՜ ... Սարո ես ասում... — Մոսի շան. Մոսի, գըլխովըդ ման գամ, Ինձ մի՛ ըսպանիր, ինձ թող էս անգամ. էլ չեմ սիրիլ ես, երբ դու չես ուզում, Էլ չեմ կանչիլ ես նըրան երազում... Ինձ մի՛ ըսպանիր, ղամեղ տար հեռու... Քու քո՞ւյրը չեմ ես... իմ Մոսին չես դո՞ւ...
XX
Այս թըշվառ օրից թըշնամի դարձան Ախպեր տըղերքը այս դեպքի համար, Ընկեր-֊բարեկամ գընացին, եկան, Կըրկին հաշտության չեղավ մի հընար։ Էն ո՞ր Մոսին էր, անկոտրում Մոսին, Որ աչքը դեռ բաց այս լույս աշխարքում Իրեն հարազատ քըրոջը տեսներ Նամարդ ընկերի—Սարոյի գըրկում։ Գուցե գիշերս էլ, իր հերսից անքուն, Ուզում է ջահել քըրոջն ըսպանի, Սարոյի անունն ու սերը թաքուն Խանչալի ծայրով սըրտիցը հանի։