Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Արծվին
Դու ազատ կը թռչես դեպի վեր,
Դու ունես զույգ հզոր, լայն թևեր․
Քո հոգին լեռներում բարձրանիստ
Միշտ անկախ՝ հպարտ է քո հանգիստ։
Անհունի ծալքերի դու ընկեր՝
Բայց գերի բնազդին գիշակեր,
Շատ անգամ ջինջ, հստակ եթերում
Քո ճանկից կաթկաթեց ալ արյուն։
Շատ անգամ զոհերիդ ծվատված
Ճիչերից սարսափեց և աստված․
Վառ արև քո ոճրին լուռ վկա՝
Երկնքում դատ, պատիժ քեզ չկա։
Եվ մի՞թե անպատիր իմ հոգուն՝
Որ այնտեղ կը թռչի միշտ անքուն—
Քեզ նման կգգվեն խնդագին,
Արյունոտ ճանկերիդ ունի գին։
1907 թ. 14 դեկտեմբերի
|
|
