Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/209

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է

Եվ կյանքի հաճույքն, և կընոջ սերը
               Ընկան իմ սըրտից։

25 Ես էլ վիրավոր գընում եմ փախած՝
Անհայտ օրերի խավարի ընդդեմ,
Ամենքից զըզված, ամենքին թողած,
               Քեզ էլ կը թողնեմ…