Էջ:Թումանյանի ԵԼԺ հ1.djvu/472

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է
ԱՆԴԱՐՁ ՃԱՄՓՈՐԴՆԵՐ
(էջ 157)
5— 8 Տզ Մեկն ասում էր.— Ես ունեի
Զարմանազան ծաղիկներ,
Եվ բոլորը մարդկանց տըվի,
Գարնան գոգովն առատաբեր։
10 Զգացմունքներ ու կորով,
11 ԲԹ, ԲԲ, Տզ Ես Էլ ամբողջ նըրանց տրվի
12— 13 Տզ Սիրապարար երգերով
Մեկն ասում Էր․— Ես թողեցի
14 Տզ, ԲԲ Ձմե՛ռ ու սև՛ այն հովտում
16 Տզ Մի սիրտ տխուր ու տըրտում։
ԲԹ, ԲԲ Մի սիրտ անհույս ու տըրտում։
17— 18 ԲԲ Մինը ասաց.— Բայց կըծաղկի
Այն հովիտը նորից նոր։
19 ԲԹ Մյուսը այստեղ ոչինչ չասավ,
ԲԲ Մյուսը այստեղ ոչինչ չասաց,
20 ԲԹ ՈՒ գընում Էր գըլխիկոր…
21 ԲԹ, ԲԲ Այսպես իմ կյանքն ու հին տարին,


1897
ՏՊԱՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐ
(էջ 158)
Ա ինքնագրի մշակման պատկերը
2 ա Զվարթ տառապող, սրտաբեկ ուրախ․
բ Խնդացող տխուր, սրտաբեկ ուրախ.
3 ա Հազիվ [ուզում եմ անփույթ] ծիծաղել
բ Հազիվ ուզում եմ անհոգ ծիծաղել
4 ա Եվ սրտիս խորքից հառաչում եմ «ախ»։