Այս էջը սրբագրված չէ
Մառաշ կոչվող մայրուղին մեզ հասցուց քաղաքին կենդրոնը գտնվող Պեշքարտեշ հյուրանոցը։ — Տոքթոր պեյ , դուք ֆրանսաքի չե՞ք։ — Ո՛չ, ինչպես անցագիրս ցույց կուտա, սուրիացի եմ ։ — Ուրեմն մեզմե կսեպվիք, կերևի մուսուլման եք։ — Դրացիները միշտ իրարու հետ լավ ըլլալու են, ու մէնք՝ սուրիացիներս,
դռացի ենք ձեզի , մեզ իրամե կբաժնեն,կամ ավելի ճիշտը մեզ իրարու կմիացնեն Թորոսի լեռները․․․
— Օ,այո՝,մենք այդ լեռներուն Կյավուր Տաղլարը ալ կըսենք։ Բացատրեցեք խնդրեմ, տոքթոր պեյ, մեր ֆրանսացի հյուրերուն, թե անցագրերը վաղ առավոտ կստանան։ — Շատ լավ, Որոշեց սենյակները։ հինգ հարկանիհյուրանոցի մը մեջ ենք,որուն տերերը
ս
