Ս. Մ Ա Ս ՀԻՆԳ ՏԱՐԻ ՀԵՏՈ Նապույտ է կապուչտ Վան ա ծով, հայոլ ձեռքերուն կարոտ մնացած անջրդի դաշտեր, երազային, մանիշակագույն շղարշի մեջ կորսված Սիփան ու Նեմրութ, երբ ձեզ չէի տեսած, միտ֊ քիս մեջ արձանագրված էիք պատմ ության ու աշխարհա֊ կրության դասերով։ Ջեզ տեսնելէս վերջ, ալքերուս մեջ եք, հոգիիս մեջ ու անցնող հինգ տարիները կհաստատեն, թե ձեզ մոռանալը անհնարին է, հիշողությամ բ անգամ ամեն րոպէ կարելի է հիանալ ձեր գայներուն ու բույրերոլն։ Դարձյալ Դագիկյան Աղթամարն է ալքերուս առջև։ Դարձ- յալ Արտամետի խնձորներուն բույրն է ռունգերուս։ Դարձյալ Արտամետի գերեզմանատան ջախջախված տապանաքարէւրն են ալքերուս առջև, կւիսափուլ մատուռն Է, զոր միայն քան֊ գելով լէ, որ պղծած են պղծալի ձեռքեր, այլ անասելի և միայն իրենք վայել հայհոյանքներու տարափով, կավիճով արձանագրություններ կատարած անոր պատերուն վրա։ Մեկը կբ արձրացնե ճարտարապետական անկորնլելի կո֊ թող մը։ Ոտիշ մը հիշոցներ կարձանագրե նոլյն պատերուն վրա։ Դարձյալ Նարեկա վանքին կանգուն մնացած միակ պատն է ալքերուս առջև• Նարեկա գյուղին այգեստանները, պտղաս֊ տանները։ Նարեկացին աթգ1ոք ա՞յս պոյտին տակ ունեցավ Խ հանճարեղ զեղումները, պատկերներու, համեմատ ությոմյ֊ ներու իր անսպառ գանձերը, արգյոք ա՞յս պատին տակ հանձ– նեց ապագա դարերուն։ ■Հ
