- 265 -
նաւանգ զօրաւոր ստամպքաց♦ Լ. ճ11ւօա, Ճէ1« Ա/»* ք/ոէմ, րշյա* րառով սկսի
ԳքևԼ \\էԳրա* « \&լ»9 ԺնՒ Լ ՎայրԻ ԺնԻ> Լալն այՆ * "Ր ^եգլուխ լինի
շատ օգուաներն ե գեղերը յիշէ $ նա է՝ թէ « զմարգուն գոքնն պայծառ էլ կարա )) յիր առնէ »♦ մեր \Լռակախօսն այլ (էքԳ«) վնասն և օգուտը միանգամայն. (ք ^ււաօ^1 գ*ալիանոս՝ թիւրակէ կոչէր շինականաց • և լուեալ մշակի միոլ% աա » ռեալ եկեր կայթիւ Լ մեծ ե խելագարեալ կուրացաւ Ու Այս բնական
զօրութիւնն այլ ինչպէս և իր Հարազաա Ասխին՝ առակէ (ք ի Հրապաա
I րակս ճոխաց ի միասին ||ւ»^ւ ե \*ստոր% ընգ ր ան քար ս կամեցան գնալ ծածկել » ղինքեանս 9 ե ոչ կարացեալ 9 գի ի Հոաոյ% ռընգու%քն շցան ք ե աչքն արտաա )> սուեաց բազմականին 9 վասն որոք 1ւ րնաւքն արա աքս անկան »ւ - Վասաակոց Գիրքէե "՛ս՛անձին գվխով ( ) գրէ \1խասրի մլակութեան խրաա . ս |)/սաււ^ Ո զսպիաակ և ղփաղ գեաինն սիրէ 9 որ չլինի կաղճին ք Լ ի դեկտեմբերի օրն » է իւր գնելն մինլեւ ի փեաբվարի եօթն• և որ ղիկն ի փուլն (լուսնի) գնէ Ո ե ի փուքն մոզովէք նա ով ուաէ% Հոա չգաք ի բերանոյն. . ♦ ԱձաՀարի և կո^
I) րաՀարի և կատաղի խածածի օգաէ ո է եւայլն տ - Հի% իմչկր* գրէ* *\1խասր՝
» աանսյ ե վայրի • աաք են. րայց վայրի՝ բնական ապք է քան ղաանոյ (ածւոց)♦ Ո ե ի%քգ Հ"վ բնութեան ե պլղամիկ մարգոյ ախսրմ է, էւ ապք բնութեան աա ո Հսկէ*.. գաղիանոս% ղիկլա ֆիճակաճ թգեակ ասէ »>
1155. խստոր վայրի*
Ա/՛– կ-ՏԱոամի Հարրի ^ Փ». թէ այս անուամր յիշէ Ա»
յիրա* Լ թէ է Լէ Ցձ0ո1աա ( աաոից շարուածքն աարրեր , րայց նղյն Լ* աա նունն յայանուի) 9 զայս գրելով $կո*ք»ոիաճ, որ է իաղոգտիոՏն 9 որ է վայրի » Սխտորն. խի«ա կարմիր% զէա արիւն ծաղիկ ունի* և Համն ե Հոան \Հխասր Ո կու նմանի | ե ապքցընող է »♦ և յեա յիշելու այլեւայլ բմշէյական օգուտները 9 կ՚ըսէ. Ո Թէ մեռելէ անձն օծեն և կամ ի փորն ֆսւն , նա իսկի չփաի և » գայս նին% առաքին բմշէլասլետքն եկան ե մեղի պատմեցին է \*պն • •
» իսա-Յէն Է% որ աերեւն ի վՀսւմարիոճին ք տերեւն կսւ նմանի, րայց ^ամարիոնն » ճղեր չունի ք Լ այս խոտս ունի. էւ այս ճզերուն ծայրն կարմրմեռ ծաղիկ ունի ք
II Լ տերեւին վերայ զաղապ ունի… Լ իր տերեւին գունն խիստ կանաչ չէ. Լ Ո քե* այս խոտիս \յքէրո& օրի ասէ• ձ. յսր աեղ որ այս խոտս կու բուսնի% օձն * ք յայն Ժ Կ"լ փախչիլ. Էէ մեղի պատմեցին Հին րմշէլապեսզքն էւ ստուա II գեցին և ասացին , թէ յանկարծակի պաաերաղմուկք եզեւ ի Հելլենացւոց երա » կիրն9 և շաա մարզիկ կարգեցան ի գալաի մի մէԼ. և ի յայն գաշտն ի յայս Ո խոաէս շաա էր բուսեր. 1ւ ալս մեռելնին ի վերայ յայս խոտիս պառկել էին. » ե կային այլ մեռած մարգիկ որ պառկեր էին 9 ե այս խոտս չքլայր ի նոցա ներ^ 9 քեւն ե ի ր ոլորքն, նա կամօքն ^Աստուծոյ աքն մարգիկն որ ի վերայ այս խոա Ո տիս էին պառկեր՝ չի փտեցան, այն մարգկացն% որ այս խոտս ոչ ի ներքեւն
լու (փԽ. ԱԱԼ գաքմԽկ, է \յգիպաա9ւո$ ասասւա+ՈԱին ՀամԽրԽՀ. ե. Խ^ուքՆ թ Աոխ 1ւ Աըի^
ասք. աբՀյ համ՛ար բա%ասսաեպ*Ն ՀսւչԽնաւլ ձ Ապրելով ըսա* է.
ս Ո՛Վ. "–կ՛* ադա%յ% ոբո9 պարաէզ քՀուաաւցա%է ասաուածս սցսաղէս ո է
□ւցւէւ26ճ եյ՛
