Էջ:Պատմութիւն հայոց.djvu/73

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

եւ այլ եւս ամս ոչ սակաւս՝ մեռանի, յանձն առնելով զբովանդակ ազնն Արամանեկայ որդւոյ իւրում։

Իսկ նորա թողեալ զերկուս յեղբարց իւրոց, զԽոռ եւ զՄանաւազ, ամենայն աղխիւն իւրեաց ի կոչեցեալն Հարք, եւ զորդի Մանաւազայ զԲազ․ յորոց Մանաւազ ժառանգէ զՀարք, իսկ որդի նորա Բազ՝ յարեւմտից հիւսիսոյ զեզր ծովուն աղւոյ, եւ զգաւառն եւ զծովն անուանէ իւրով անուամբ։ Եւ ի սոցանէ ասեն լեալ զնահապետութիւնս Մանաւազեան եւ զԲզնունեաց, եւ Որդունին անուանեալ, որք աստ ուրեմն յետ սրբոյն Տրդատայ բարձեալ ասին ի միմեանց պատերազմաւ։ Իսկ Խոռն ի կողմանս հիւսիսոյ բազմանայ, կարգէ զշէնս իւր․ եւ ի նմանէ ձգեալ ասի մեծ նախարարութիւնազգին Խոռխոռունեաց, արք քաջք եւ անուանիք, որպէս եւ որք առ մեօք են այժմ երեւելիք։

Իսկ Արամանեկայ առեալ զամենայն բազմութիւնն՝ խաղայ յա