Էջ:Ռաֆայել Պատկանյան, Երկերի ժողովածու, հատոր 1.djvu/175

55 Հայրը յուր որդոց անհամբեր սպասեց,
Որդիքը խեղճ հոր օգնության չեկան։

   Խորունկ խոցվեցավ Մասիսի հոգին,
Որ զավակներեն մընաց անայցել...
Եվ այդ օրիցը խըղճուկ ծերուկին
60 Դեմքն է ամոթից ամպամած դարձել։