Այդ որոնուէ&երի մէջ յայտսադործվեց քրիստոնէութիէ՚եր, մի թարմ վարդապետոու թիլ՛ն, որ արագ կազմակերպվում էր, ցոյց սգալով եռանդ, տոկոլհութիէՏւ։ Նա օգտվեց մտքերի դրույթի ւնից և սկսեց նուաճել լուասաւորված աշխարկ. Մի այդպխփ գմուար ու մեծ գործը չէր կարող դլուխ բերել,
է/նալով լոկ կրէքետկսքհ ուսմունք։ Տորս կոդ՝՜ մից նա պաշարված էր զարգացած մտքերսվ, որոնք քննել, մտածել դիտէին։ վերացակաե հարցեր ունէին իրահց աւա և նը֊
րսքսց լուծ ման՛ն էին սպասում։ Այդ չուսաւոր միքավայրի արհամարհաքից և հալածանքներից պատվելու համար, քրիստոնէութիւ.նը մօտեցաւ յուՍակսքհ դիտութեահ և սկսեց նրանից փոխ աոյսծ սկզբունքների վրա դիտակահ հիմքեր մշակել իր համտրտ »
Մարդկային մտքի պատմութեան մէջ հանդէս էր դայիս մի նոր երևոյթ—քրիստոնէակաե դիտութիւնր, ասաոուածարսքևութիւնրա դա հելչէնակա՚նութիւնը չէր, որ այնքասե ճոխացրել էր դիտւս թիւնը և արսւեստներր։ ՀելչէնականութիաՅտրք բհդհակառակհ, վերացալ. ն։ս տեղ չոճէր այնտեղ, ուր աստոայսծարաքսութին։ Էր սկսվում> Բայց նրա հին փործերր, նրա հարոայլտ դանձերը պատկպնոլմ էին ամենքինա ($ուեաստահից դուրս մի 1հոր մտաւոր կենտրօն առաջացաւ, որ
.օև
