Էջ:Armenian classical poetry vol 1.djvu/51

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը հաստատված է
ՎԻՊԱԿԱՆ ԵՐԳԵՐ


ՄՈԿԱՑ ՄԻՐԶԷՆ

Օրն էր ուրբաթ,
Լուս ի շաբաթ,
Գեաշտ էրիր ենք Մալաքեաւէն.
Թըղթիկ մ՚եկավ Ջըզիրու քաղքէն,
Առին, բերին Մալաքեաւէն,
Տուին ի ձեռ Մոկաց Միրզէն։
Հազա՜ր ափսոս Մոկաց Միրզէն։

Առեց, կարդաց քաղցրիկ լեզուէն,
էրաւ մազդէն,
Շըլեց աչքեր, կախեց չանէն,
Քաղւաւ կարմիր գոյն երեսէն։
Հազա՜ր ափսոս Մոկաց Միրզէն։

Կանչեց, ասաց իւր մըշակին.
— Դո՛ւս քաշի Բոզ-Բեդաւին,
Վըրա դըրէք թամք սադաֆին,
Սաֆար կ՚երթսւմ չուր Ջըզիրէն։
Հազա՜ր ափսոս Մոկաց Միրզէն։

Գընաց, հասաւ չուր Չամբարէն,
Խաթուններ թափան փանջարէն.
Թափան Մոկաց Միրզի թամաշէն.
Չըկէր իւր նըման բոլոր դունիէն։
Հազա՜ր ափսոս Մոկաց Միրզէն։

Գընաց հասաւ չուր Ջըզիրէն,
Եկան, ժողւան քաղաք զըմէն.
Մոկաց Միրզէն՝
Կ՚առժէր քաղաք զըմէն։
Հազա՜ր ափսոս Մոկաց Միրզէն։