14. ՑԱՎԱԿՑԱԿԱՆ ՀԵՌԱԳԻՐ ՇԻՐՎԱՆԶԱԴԵԻ ՄԱՀՎԱՆ ԱՌԹԻՎ
Գլուխ եմ խոնարհեցնում հին հայկական արձակի վերջին ներկայացուցիչ Ալեքսանդր Շիրվանզադեի աճյունի առջև։
<1935, օգոստոս, 8—11-ի միջև Գորիս>
15. ԿԱՐԵՆ ՄԻՔԱՅԵԼՅԱՆԻՆ
- Սիրելի Կարեն,
«Աղվեսագիրքը» լույս տեսավ[1]։ Մի օրինակ ուղարկում եմ քեզ, որպես խոստացել էի։ Ինչ վերաբերում է ռուսերեն հրատարակության՝ սուր քո և պարանոց մեր[2], տնօրինի՛ր, ինչպես քեֆդ կուզի։ Մամիկոն Գևորգյանը[3] ևս մի նամակ է գրել Ջիվելեգովին[4], որպեսզի «Աղվեսագիրքը» հրատարակի Academia֊ն։ Ռուսերեն հրատարակության դեպքում կարելի է առակների թիվը հասցնել 50֊ի, նաև՝ փոխել Նախաշավիղը և Ծանոթությունները։
Կարճ՝ ես իմ պարտքը կատարեցի և, եթե հարկ լինի, ավելին կանեմ, որպեսզի ռուսներն էլ կարդան մեր Այգեցուն[5]։ Մնացածը՝ դու գիտես։
16. XII, 35 <Երևան>
16. ԱՐՏՈ ԵՂԻԱԶԱՐՅԱՆԻՆ
Գրական ժյուրիի նախագահ ընկ. Ա. Եղիազարյանին
«Խ. Հ.»֊ի այսօրվա համարից տեղեկանալով ընկ. Դ. Դեմիրճյանի՝ մրցանակի արժանացած «Ընկերներ» պատմվածքի բովանդակության,
պարտք եմ համարում ձեզ հայտնել հետևյալը.
