Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Ի ԳՐԻԳՈՐԷ ԱՂԹԱՄԱՐՑԻՈՅ ԳՈՎԱՍԱՆՈԻԹԻԻՆ
Գովեալ սուրբ հայր ոմն յարակայ,
Գերազարդից յոյժ մերձակայ,
Գընալ յօրէնս տեսռըն խոկայ
Գանձիւ գըրոց միշտ ճոխանաՅ:
Րենականաւ լըցեալ լուսոյ,
Րամեալ տառից հընչման նորոյ,
Րաբունաբար ’ստ առաքելոյ
Րամեալ զբոլոր անդամս մարմնՈյ:
Իմաստութեամբ, մաքուր հոգւով,
Ի տընկողէն կարգեալ պըտղով,
Ի վնասողէն ես յապահով
Եւ գիտութեամբ՝ որպէս ըզծոՎ:
Գոչեմ յականջդ ոբպէս Կեփաս,
Գեղապաճոյճ բնութիւնս որ այս,
Գերընդունէ սիրով դու զայս,
Որպէս փըրկիչըն քո զլումայՍ:
Որ եւ ըղձիւք զսիրտս յօժարէ
Ուստի տենչայ զքեզ տեսանէ,
Որ ներգըրեալըս վկայէ,
Եւ քեզ յայտնի կացուցանէ:
|
|