Պ Ե Յ Ք Ո Զ
Կեցցե՛ Սահմանադրություն...։
— «Արի՛ք Հայկազունք հառաջ ընթանանք,
Սահմանադրության նոր բարև մ՝ալ տանք»:
Առաջին անգամ Պեյքոզի մեջ արտասանվեցան վերոհիշյալ
խոսքերն, բայց չորս հինգ տարի կա, որ բարևը կտրեցինք
Պեյքոզին և ազգային հիմարանոցին առջև կուտանք
Սահմանադրության մեր բարևը։
Շատ նշանավոր եղած է Պեյքոզ Սահմանադրության տարեդարձային
այն հանդեսներով, որք տեղի կունենային յուր
դաշտավայրին վրա, ուր կը հավաքվեին ազգասեր հայերն և
իրարու բերնեն կը հափշտակեին ճառերը, գինիի գավաթներն
և Սահմանադրությունը։
Բնավ նշանավոր եղած չէ յուր վարժարանովն, որ հեռի է
աշակերտները գոհացնելե։
Խաղային կռիվներն երբեմն երևան կուգան և քանի մը
շաբաթներ պտըտելեն ետքը աներևույթ կըլլան, վերստին
երևնալու համար։
Թաղեցվույն մեծ մասն անհոգ է եկեղեցվո և վարժարանի
մասին, երիտասարդությունն երբեմն կաշխատի, որ բարեկարգություն մտցունե վարժարանին և թաղականին մեջ. սակայն
բարեկարգությունն առանց դրամի չըլլար, և մեր երիտասարդությունն
ալ դժբախաաբար առանց դրամի կըլլա։
Նավավարներ և ձկնորսներ առատ են։ Ասոնք սքանչելի
գինի կը խմեն և պատվական ալ ձուկ կուտեն գինվո վրա:
Նախանձ և ատելություն չկա իրարու մեջ. ամենքը սիրով կը
