Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս տառապեալ որդւոց քոյին,
Անդրդութիւն լինիլ հայցեա՛.
Ըզկիրս անձինդ, որ վասըն մեր՝
Տէառն առաջի տարածելով:
Որք ի մեղաց մերոց գանեալք,
Յերկիր օտար տարագրեցայ,
Դարձեալ անդրէն ողորմելով
Ի հայրենիսըն դարձուսցէ:
Ամէն:
|
|
Հայոց պարծանք Արարատեան
Սուրբ գաւառին ակըն պատուական,
Լուսովն երկնից ձևակերպեալ,
Լուսակառոյց խոյան աննըման:
Մայր հաւատոյ գիտեմ ըզքեզ՛
Հայաստանեայց սուրբ եկեղեցւոյ,
Գերապայծառ երկնանըման,
Գերսքանչելի սուրբ էջմիածին:
Սրօբէապար, քրօբէաճեմ,
Սըրբագումար տաճար տիրական,
Թէպէտ յերկրի երևելէօք,
Բայց ներքնապէս համայն վերնական:
|
|