9. <ԱՌ «ՕՐԱԳԻՐ»>
Մ․<եծապատիվ> խմբագիր,
Կ’ազդարարեմ Մանցումեի խմբագրության, որ անձի անհասկացողութեան և անհատի շփոթում ունի։ Մանզումե Էֆ․[ենտի] «վիհ մեծ կա ընդ իմ և ընդ քո¹) ալտըղընզ մայլումաթ»). ես Ն․[ուպար] Շ․[ահնազարյան]. Վ․[արժարան]ի աշակերտներեն չեմ. ես իմ լեզու՝ գավառիս մեջ, Հայաստանի մեջ ուսած եմ³). և զՁեզ ու զՕրագիր զուգակշռելու փառքն ու կարողությունը օտար Վ.[արժարան]ի աշակերտի ալ չեմ տար։ ԶԶեզ ի խմբագրական օրինավորություն կը հրավիրեմ. զՁեզ կշռողը գաղափարն է․ գաղափարը թողուլ և անձին հարձակելու, անհատը քննադատելու ելնելը պարզապես խմբագրութեան անքաղաքավարութեան ու գաղափարի ապիկարություն է։
Ո՛չ, Մանզումե էֆ.[ենտի] Արմենակ վատ չէ, Ձեր և Ձեր անիրավությանց երկաթի ապտակ է։
Այս անգամ կներեմ Ձեզ, ըմբռնմամբ և յանլըշ մալյումաթով4) Արմենակա դեմ կրկին Ձեզ հատուկ եղած փաթավաթասըզ5) լեզվով ժայթքելնուդ համար։
Կը խրատեմ Ձեզ հայրաբար, որ հասարակության առջև