Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Դէպ առ քեզ յաճախ գալով,
Շատ ու քիչ ըսփոփիմ լալով,
Միշտ ըզքէն զըրոյց տալով.
Նազելի՜ վարդ, վա՜րդ,
Ամաչեմ զօր ամենայն:
Ըզսուրբ դէմ քո տենչալի,
Երկնայնով շաղով ի լի,
Ցուցանել ինձ խշտակի.
Նազելի՜ վարդ, վա՜րդ,
Աղաչեմ զօր ամենայն:
Մարտն էանց, ապրիլն եհաս,
Ակն ունիմ, թերևըս, գաս,
Ջի՞ է քեզ, զի՞ ոչ ըզգաս.
Նազելի՜ վարդ, վա՜րդ,
Մինչ գոչեմ զօր ամենայն:
Ի ցաւոց որքան փախչիմ,
Այնքան յաւէտ ներ մատչիմ,
Ի թուփ քո թըռչիմ, թագչիմ.
Նազելի՛ վարդ, վա՛րդ,
Հառաչեմ զօր ամենայն:
Մօտ առ մօտ, արա՛գ, արա՛գ,
Նըւաղիմ գերիս յարակ,
Մինչ ո՛չ գոյ կերպ մի ճարակ.
Նազելի՛ վարդ, վա՛րդ,
Կառաչեմ զօր ամենայն:
|
|
