Անհրաժեշտ եմ համարում ասել, որ այս կտորի մեջ իմ հոդվածի վերաբերմամբ մի հիմնական սխալ, որ ես գծեցի վերը։ նախ, ես նորից հայցը չեմ արծարածել այլ ընդունել։Հակառակը այդ հարցը ես համարել եմ հանար անդամ ծամծընած և արդեն ավելի քան ձանձրալի, Երկրորդ գործնական քայլերը պահանջողը հենց իմ հոդվածն է եղել այսպես որ այդ դեպքում <<Հորիզոն-ի առաջնորդը համամիտ է ինձ հետ Գալով <<գյունաշ լրագրի իմ հասցեին ուղղած հանդիմաությանը ,Թե ես խոսելով հայ և վրացի ազգությունների ետալիս ինձ ասելու որ թուրք լրագիրը իմ հոդվածի միտքը ճիշտ չէ ըմբռնել։ Իմ հոդվածը գրված է եղեք նշանա վոր ԾԸնձենավորըi> պոեման հայերեն թարգմանել մտադրության պատճառով։ Եթե մտադրությունը լիներ մի սրևէ թուրք գրվածքի թարգմանելու վերաբերմամբ, էս կխոսեի հայ թրքական փոխադարձ ճանաչման մասին։Ինչ վեյաբերում է ԳԳյունաշիյ իմ հասցեին ուղղած խրատին, թույլ եմ տալիս ինձ ասելու, որ ազգերի համերաշխության գործի սրբությունը հիշյալ թորք լրագիրը չէ, որ կարող է ինձ քարոզել։ Ես այն օրից եմ ըմբռնել, կարողությանս չափ պաշտպանել այդ խնդիրը և ուժերիս չափ աշխատել նրա համար, երբ ոչ միայն Գյունաշը այլև ոչ մի թուրք լրագիր գոյություն չուներ կովկասում։
Կ Պոլսխ հայ լրագրերում իմ Կործանվածը» նոր պիեսի առաջին ներկայացման առիթով կարդացի ի միջի այլոց, որ դերասաններից ոմանք բեմ են դուրս եկել կովկասահայ ծանոթ դեմքերի դիմակներով։ «Արևելքի լրագիրը, ինձ համար անհասկանալի անզգուշությամբ, մինչև անգամ հիշա տա կում է այդ դեմքերի անունները, այդպիսոՎ անգիտակցաբար թե նրանց համեստությունը վիրավորելով և թե ինձ։ Թույլ եմ տալիս հրապարակով հայտնելու իմ խորին
