Մենք կերակրվում էինք մեր տներից ուղարկված ուտելիքներով։ Մի անգամ, գաղափար կազմելու համար, թեբանտարկյալներին ինչով էին կերակրում, մի գդալ Լո?ի ապուր վերցրի և իսկույն դեն թափեցի, զզվանքով նկատե¬ լով, որ անոթը, որից բաժանում էին ապուրը, այն է, ինլ-որ նախ ընթաց օրը հերթապահը տվել էր ինձ որպես կոնք ոտ¬ ներ լվանալու համար։ Մի ուրիշ անգամ հերթապահը քթի կեղտոտ թաշկինակի մեջ փաթաթած բերեց մի կտոր խմոր, ասելով, թե քլինի էէ իր կինն է թխել բարեկենդանի առթիվ։ Ես խնդրեցի խորին շնորհակալությունս հայտնել սիրալիր տիկնոջը, և երբ հերթապահը գնաց, րլինին գցեցի մկներին։ Տնից ստացված ուտելիքները մինչև ինձ հասնելը են¬ թարկվում էին մանրակրկիտ տնտղման և այնքան քրքրվում էին, որ երբեմն դժվար էր գիտենալ' ինչ է ուտելիքի անունը։ Ֆրանսիացիք ասում են* ((Շոգիից դաղված կատուն սառը ջրից ^1 է վախենում»։ Ցարական կառավարությունը երևի սարսափում էր, ենթադրելով, որ տիկին Շիրվանզադեն իր ամուսնուն ուղարկած կարկանդակի մեջ կարող է ուժանակ դնել, բանտը պայթեցնելու համար։ Սակայն մի անգամ նա չսխալվեց։ Տնից ստացել էի մի խորոված հավ, փորը լեցրած նուշով, չամիչով և համեմներով։ Հավը փաթաթած էր եղել նախ ճերմա կ թղթի, ապա «Новое обозрением լրագրի մի համարի մեջ։ Չգիտեմ ինչպես, հավի թևի տակ մնացել էր մի կտոր այդ համարից։ Նրա վրա կարդացի հետևյալ տո- ղերը. — Երեկ կեսօրից հետո, մոտ չորս ժամին անհայտ չա¬ րագործները, ռեվոլվերներից կրակելով, սպանեցին հայտնի հարուստ վաճառական Գ*-ցէ)ն։ Մարդասպանները փախչե¬ լով, ազատվեցին ձերբակալությունից։ Ես գուշակեցի, թե ովքեր են մարդասպանները, կամ, ավելի ճիշտ ասելով, մարդասպանը, որովհետև դա ուրիշ ոչ ոք չէր կարող լինել, եթե ոչ Ա*-նը։ Արյունռուշտ տեռորիստը, օգտվելով իմ և Աղա յան ի բացակայությունից, իրագործել էր իր մտադրությունը։ ճիշտ է, նա ամեն անգամ առաջինը ցին էր հիշում, երբ խոսում էր <րոչնչացման արժանի» հարուստների մասին։ 229
