՝ 1914 թ. հունվարի 29-ին, նա հրաժարվում է այդ թերթին աշխատակցելուց, որի մասին հեռագրվում է խմբագրությունը, իսկ փետրվարի 4-ի նամակով մանրամասն բացատրություն է տալիս այդ առթիվ (տե՛ս Վահան Տերյան, Երկերի ժող., Հ. 3, 1963, էջ 338-339): Մինայ Դավթի Միսկարյանի:
83
Տպագրվում է ըստ ինքնագրի (ԳԱԹ, ՏՖ): Թվագրվում է ըստ բովանդակության: 1 խոսքը 1914 թ. հունվարի 4-ի (№80) նամակի մասին է: 2 Հավանորեն Վարդգես Սուրենյանի; 3 «Էլեգիա», «Մուրճ», 1906, № 7, «Վահան Տ.-Գր.» ստորագրությամբ: 4 Խոսքը «Սիմոն Զավարյանին նվիրական հիշատակին» իսկապես թույլ բանաստեղծության մասին է(«Բաքվի Ձայն», է 1913, №145): 5 Թումանյանի և Տերյանի այս տարակարծության բավական հայտնի է եղել գրական շրջաններում: Հետաքրքրական է, որ այդ մասին խոսք է եղել նաև մամուլում: «Հոչիզոն»-ի 1917 թ. №31-ում (11 փետրվարի) «այդ առթիվ» տպագրված է հոտևյալ բանաստեղծությունը:
«ՀՐԱՏԱՊ ՍՓՈԹԱՆՔ» Սկսնակ բանստեղծներին
|