Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Հիշում եմ, հնչեց զանգը միջանցքում
Հիշում եմ. հնչեց զանգը միջանցքում
Եվ ես ներս մտա հին սենյակը քn:
Երկա՛ր քայլեցի անկյունից-անկյուն:
Հետո դուրս եկա` քեզանից դժգոհ:
Հետ դարձա կրկին: Այնքան մութ էին
Խոսքերդ այն գիշեր: Մութ ու առօրյա:
Եվ մի ժամ հետո հեռացա կրկին
Արյունի հետքեր ձեռքերիս վրա:
Եվ չհասկացավ ոչ-ոք այն գիշեր,
Որ սենյակիդ մեջ սպանել են քեզ:
Միայն իմ հոգում մշուշ էր իջել
Եվ ստվերդ ինձ մինչև լույս հսկեց:
1916
|
|
