Թարգմանությունը՝ Ալեքսանդր Ծատուրյանի
Օ՜, երգեր, երգե՛ր— միա՜կ վըկաներ Աշխարհի համար թափած արցունքիս. Ձեզ միշտ ծընում են դառնաղե՜տ ժամեր, Երբ փոթորիկ է պաշարած հոգիս… Ծընվո՜ւմ եք, դիպչում մարդկանց սըրտերին, Որպես ալիքներ կարծըր ժայռերին…