Էջ:Պատմութիւն հայոց.djvu/48

Վիքիդարանից՝ ազատ գրադարանից
Այս էջը սրբագրված չէ

Այլ այս մեզ ամենեւին օտար եւ արտաքոյ ճշմարտութեան, որք զՆինոս որդի Բելայ ասեն, կամ թէ նոյն ինքն Բէլ․ զի ոչ ազգաբանութիւնն եւ ոչ ամացն ժողովումն այսոցիկ վկայէ։ Բայց եթէ ըստ նշանաւոր եւ անուանի լինելոյ՝ ոք պատեհ համարեալ այսպէս կարգիցէ զհեռին մօտաւոր։

Եւ գտաք զայսոսիկ արդարեւ Յունաց դպրութեամբ․ զի թէպէտ եւ Յոյնք ինքեանք ի Քաղդէացւոցն փոխեցին յիւրեանց լեզուն, եւ թէպէտ եւ Քաղդէացիք ինքնակամ յօժարութեամբ եւ կամ ի հրամանէ թագաւորաց հարկեալ զայս իրագործել, որպէս Առիոս ոմն եւ այլք բազումք, սակայն մեք Յունաց համարիմք, որպէս ի նոցանէ ուսեալք։