- Ո՛չ ալ չզքեզ երգեցի…
- …Արևե՛լք, Աստվածներու և քուրմերու ծննդավայր։
- ՍԻԱՄԱՆԹՈ
- Նվեր այն արևելքցի աղջկան, զոր կը սիրեմ։
Ո՜վ Արևելք, իմ պապերուս և հավատքիս,
Եվ կրակին, և հոգվույն,
Եվ անճառին, և քաղցրության, և մահվան,
Ուր դարերը խորհուրդին պես ծանրակիր
Եվ լռության պես խորին՝
Եկան, անցան և լացին…
Մայրըս քուկին ոսկեշաղով ողողված
Եվ կրակովդ խոլաթև հարսը չքնաղ,
Ո՜վ Արևելք, քու ծոցիդ մեջ ծաղկեցուց
Իմ էությունս և սավառնումըս ահեղ։
Առաջին հեղն ես լազուրիդ ժպտեցա
Եվ նետեցի զիս կապույտեն անդունդին
Խորախորհուրդ գաղտնիքներուդ ի խնդիր։
Ոսկեփոշին դեռ կը հանգչի մազերուս
Քու ալեկոծ արևին,
Շրթներուս դեռ կը հևա
Սոսավյունը անտառներուդ սրբազան։
Դո՛ւն, Արևե՛լք, իբրև վրեժ կը կանգնիս
Դժբախտությանը մարդուն,
Զոր Արևմուտքր դարբնեց։
Դո՛ւն հարազատ, և՛ ինքնաստեղծ, և՛ հսկա,
Որուն
Ավերակները տակավին կը բուրեն
Խունկ ու ստաշխ և ծարի՜ր…
Եվ ես այսօր եկած եմ
Քեզի՜, Անհուն և Անմահ,
Տաճարներուդ սյուներուն
