«Էջ:Axel Bakunts, Collected works, vol. 3 (Ակսել Բակունց, Երկերի ժողովածու, հատոր 3-րդ).djvu/533»–ի խմբագրումների տարբերություն
(Տարբերություն չկա)
|
11:21, 12 Հունիսի 2019-ի տարբերակ
բերա։ Զուր է ուզում և ձիավորներից մեկը։ Կինը մեջքը նըրան դարձնելով, ասում է.
-Աղբյուրն առաջներիդ է․․․
Եվ շարունակում է ճանապարհը։
Զիլֆին ետ է նայումէ Գզիրը պարանից բռնած բարձրանում է դեպի «թառը»։ Զիլֆին առնում է մի քար, պտտում է պարսատիկը, քարը բաց է թողնում։
Գզիրի ահաբեկված դեմքը։ Քարը դիպավ նրա գլխավերևը։ 10 Հեռվում՝ Մակիչը և ձիավորները։ Այլևս տներ չկան, այլ միայն երևում է կիրճԸ։ որտեղ պահակ են չորս ձիավոր։
7
Աթա ապոր տան բակը։
Ձիավորները ձիերը կապել են գութանից, սյուներից... Ներսը խուզարկում են։ Սոնան, երեխան ղրկած, արձանացել է։ Խուզարկողներից մեկը ինչ-որ նկար է նայում։ Բանտում սպանված բոլշևիկի նկարն է։ Փշրում է։ Մեկը՝ հացը տաշտից հա թափում է, մյուսը հրացանի կոթով փշրում է «ուրագը», գարին լցնում են հացի տաշտի մեջ և դուրս են տանում՝ դնում 20 են ձիերի առաջ։ Մինա զիզին օգտվելով առիթից, վերցնում է որդու նկարը, սրբում և պահում է թևի տակ։
Նկատելով հացի թափելը և տաշտը դուրս տանելը, Մինա զիզին միայն ասում է․
- Սրանք հայե՞ր են...
Հետզհետե խավարում է։
8
Նույն ձորն է։
Պուղանը դուրս է թոնում թաքստոցից։ Համարյա գլորվելով, իրեն ներքև է գցում Զ իլֆին։ 30 - Մակիշին տարան,- և տղան քրտնաթոր հևում է, ձեռքով ցույց է տալիս, թե որ ուղղությամբ տարան։ Պուղանը, Կարագինը, նաև երկու կոմունարները մի ակնթարթ իրար են նայում և թռնում են, իսկույն չքանում են, այնպես, որ